Mehmet Oruç

Rüya tabiri, ilim işidir. Herkes tabir edemez. Hele günümüzde bu ilmi bilen yok gibidir.

Osmanlı Devleti'nin kurucusu ve Osmanlı Padişahlarının ilki olan Osman Gazi, sık sık, Edebâli hazretlerinin dergâhına gider, misâfir olurdu.

Yavuz Sultan Selîm Han'ın sır arkadaşı Hasan Can anlatır: Bir gece beni uyku bastırdı erkenden yattım.

Cennetmekân Sultan 2. Abdülhamid Han döneminde, Yavuz Sultan Selim'in türbedarlığını yapmakta olan bir zat, şiddetli geçim darlığına düşmüştü. Çoluk çocuğu çok olduğundan onların maişetini karşılamakta zorlanıyordu. Bu sıkıntıların kendisine verdiği sıkıntılı bir ruh hali içinde; "Bir de evliyadan olduğunu söylerler yıllarca türbedarlığını yaptım" diyerek hiddetli bir şekilde sultanın sandukasına vurur.

Buhârâ'da yetişen en büyük velîlerden Alâeddîn-i Attâr hazretlerinin vefâtlarından evvel, talebelerinden biri şöyle bir rüyâ gördü: "Büyük bir otağ kurulmuş. Otağda Peygamber efendimiz de bulunuyordu. Alâeddîn-i Attâr hazretleri ile hocası Behâeddîn-i Buhârî hazretleri de otağın yanında duruyor ve içeri girip Peygamber efendimizi görmek istiyorlardı. Bir ara Behâüddîn-i Buhârî içeri girdi ve bir müddet sonra sevinç ile çıkarak buyurdu ki: "Bize, kabrimizin 100 fersah mesâfesine defnedilecek her Müslümana şefâat etmemiz ihsân edildi. Alâeddîn-i Attâr'a da 40 fersah mesâfedekilere şefâat ihsân edildi. Bizi sevenlere ve ihlâs ile bağlılık gösterenlere de, bir fersah mesâfede olanlar ihsân edildi." (Bir fersah, altı kilometredir.)

Son asır İslâm âlimlerinin büyüklerinden ve evliyâdan Yûsuf Nebhânî hazretleri, Peygamber efendimizi sık sık rüyâda görür; "Beni rüyâsında gören sağlığımdayken görmüş gibidir" hadîs-i şerîfinde müjdelenen yüksekliklere kavuşurdu.

Konya'nın büyük velîlerinden Sadreddîn-i Konevî hazretleri bir gün, Allahü teâlâya yalvarıp; "Yâ Rabbî! Sana lâyıkı ile ibâdet, kulluk yapamadım ve seni hakkıyla tanıyamadım. Senin lutf ve ihsânına güveniyorum. Cennet'teki makâmımı görmek arzu ediyorum" dedi.

Namaz kılanın ömrü ve ölümü güzel olur. Namaz kılan, güler yüzlü, parlak ve nurani yüzlü olur. Sevinç ve neşe alametleri yüzünde ve gözlerinde aşikâr olur. Güzel bir şekilde kokar. Renginde latif bir güzellik olur...

Namaz, üzüntülü ruhlara lezzet vericidir. Ruhun gıdası namazdır. Kalbin şifası namazdır. Namaz, hastaların rahat vericisidir. "Namaz, kalbimin neşesi, gözümün bebeğidir" hadis-i şerifi, buna işaret etmektedir...

Osmanlılar zamânında Anadolu'da yetişen, Kayseri'de medfun evliyânın büyüklerinden, tefsîr, hadîs ve Hanefî mezhebi fıkıh âlimi Behâeddînzâde hazretleri ile ilgili olarak, Şakâyık-ı Nu'mâniyye isimli meşhûr eserin sâhibi olan ve Taşköprüzâde diye tanınan Ahmed bin Mustafa Efendi İstanbul'da Sahn-ı Semân medreselerinden birinde müderrislik yapmakta iken, başından geçen bir hâdiseyi şöyle anlatır:

Horasan'ın büyük velîlerinden Ahmed Nâmıkî Câmî hazretleri vefât ettikten üç gün sonra Kâdı Alâeddîn Mervezî, Câm kasabasına gelmişti.

İstanbul evliyâsının büyüklerinden (Unkapanı, Zeyrek Yokuşunda medfun) Mehmed Emîn Tokâdî hazretleri ile ilgili olarak gördüğü rüyayı Hattat Muhammed Râsim Efendi şöyle anlatır: "Cennetmekân Üçüncü Ahmed Hânın vefâtından sonra, şöyle bir rüyâ gördüm... Bir tepe üzerinde sultanlara mahsûs bir çadır, çadırın etrafında ise büyük bir kalabalık vardı. Kalabalıktan bir kişiye yaklaşıp; 'Bu ordunun kumandanı kimdir?' diye sordum.

Pâdişâh Kanuni Sultan Süleyman ve Şeyhülislam, yavaşça çocuğun gösterdiği kulübeye yaklaşıp, kulübenin önünde tereddüd içinde beklerken içeriden titrek ince bir ses: "Buyurunuz Pâdişâhım!" diyerek dâvet etti. Pâdişâh selâm vererek içeri girdi. Baba Haydar bir pöstekinin üzerinde oturuyordu. Rüyalarına giren bu zatı yüzlerce sinek her yanını kaplamış onu gizliyordu. Bir müddet duran Sultan; "Hazret! Şu sinekleri kovalasan da yüzünü bir görsek" dedi.

Hâce Ubeydullah-i Ahrâr hazretlerinin talebelerinin yükseklerinden ve halîfelerinden Baba Haydar Semerkandî hazretlerinin zamânında, pâdişâh Kânûnî Sultan Süleymân, bir gece rüyâsında ak sakallı, nûr yüzlü bir ihtiyârın sırtını sıvazladığını gördü.

Evliyânın büyüklerinden ve kendilerine "Silsile-i aliyye" denilen âlim ve velîlerin meşhûrlarından Mazhar-ı Cân-ı Cânân şöyle anlatmıştır: "Bir defâ cihânın süsü ve kâinâtın serveri olan Peygamber efendimizi rüyâda görmekle şereflendim. Yan yana uzanmış yatıyorduk. O kadar yakındık ki, mübârek nefesi yüzüme geliyordu.

Tasavvuf büyüklerinden velî ve Mâlikî mezhebi fıkıh âlimi Ebû Abdullah Merrakûşî bir sohbetlerinde şöyle buyurdular: Bağdât'ta Kerhli bir attâr vardı. Doğruluğu, iyiliği ve güvenilirliği ile meşhur olmuştu. Fakat bir hayli borcu vardı. Hayâsından evinden çıkamaz hâle geldi

Selâhaddîn Eyyûbî, Haçlıların bütün saldırılarına kahramanca cevap vererek onları yenilgiye uğrattı. İslâm âlemini çok sevindirdi; bütün Müslümanların gönlünde taht kurdu...

Muhammed Hâşim-i Keşmî şöyle anlatmıştır: "Seyyidlerden bir genç, medresede talebe idi. Onunla arkadaşlık ederdik. Bir gün ağlayarak yanıma geldi ve başından geçen bir hâdiseyi anlattı.

Nureddin Zengi bir gece, Resulullah efendimizi rüyasında gördü. Kendisine güler yüzle bakan Efendimiz, iki mübarek parmağıyla iki adamı işaret ederek, "Şu iki adamdan beni kurtar!" buyurdu...

Abdullah bin Ömer hazretleri gençliğinde bir rüya gördü. Rüyasında ipek bir kumaş parçasının üzerine binerek uçuyor, cennetteki istediği yerlere konuyordu.