Mehmet Oruç

Peygamber efendimiz Hendek Savaşından sonra, 626 senesinde, Medine'nin dışında bulunan ve bir kaleye sığınan Benî Kureyza Yahudîlerinin üzerine yürüdü. Çünkü bunlar orada devamlı huzursuzluk kaynağı oluyorlardı. Benî Kureyza Yahudîlerinin bulunduğu kale; muhasara ve kuşatmadan sonra Müslümanların eline geçti. İçinde bulunan Yahudîler malları, mülkleri, çocukları ve kadınları ile birlikte ganimet olarak alındılar.

Hazreti Vahşî, Hz. Hamza'nın Bedir Savaşında öldürdüğü Tuayme'nin kardeşinin oğlu olan Cübeyr bin Mutim'in kölesi idi. Habeşli olduğu için, el ile ok ve mızrak atmakta usta idi. Uhud Savaşında, Cübeyr buna, "Hamza'yı öldürürsen seni azat ederim! "demişti. Daha o zamanlar Müslüman olmakla şereflenmemiş olan Ebu Süfyan'ın hanımı Hind de, babasının ve amcasının intikamı için, Vahşî'ye büyük mükâfat vadetmişti.

Tohum iyi olunca, ekin de iyi olur. Bunun için çocuğa helal lokma yedirmelidir. Hadis-i şerifte, "Haramdan çekinin. Çünkü, haramın binası er geç harap olur!" buyuruldu...

Bir gün Ümm-i Ümare, Peygamberimizden bir ricada bulundu: "Ya Resulallah, Allahü teâlâya duâ et de cennette komşu olalım." Peygamber efendimiz de, "Allahım! Bunları, cennette bana komşu ve arkadaş et" diye duâ etti. Bunun üzerine Ümm-i Ümare, "Bu bana kâfidir. Artık dünyada ne musibet gelirse gelsin, hiç ehemmiyeti yok" dedi. Bir gün Resulullah efendimiz Ümm-i Ümare'nin evine teşrif ettiler. Ümm-i Ümare de yemek ikram etti.

Ümm-i Ümare, Uhud'da oğlu yaralanınca, oğlunun yarasını ve diğer sahabilerin yaralarını sarıyor, susuz olanlara su dağıtıyordu. Daha sonra, eline bir kılıç alarak çarpışmaya başladı. İbni Kamia kâfiri, Resulullahı öldürmeye yemin etmişti. Resulullahı gördü. Resulullaha hücum edince, Ümm-i Ümare atının önüne geçti. Atını durdurup İbni Kamia'ya saldırdı. O müşrikin üzerinde zırh olduğu için darbeleri pek tesir etmedi. Zırh olmasaydı, o da öldürülen diğer müşriklerin yanına gidecekti.

Ümm-i Ümare, Uhud Gazasına, kocası Zeyd bin Asım, oğulları Habib ve Abdullah ile birlikte katılarak, şecaat ve kahramanlıklar göstemişti. Gazilere su dağıtmak ve yaralarını sarmak vazifesiyle katıldığı savaşın en şiddetli bir anında, Resulullah efendimize saldıran bir müşriki atından aşağı düşürüp öldürmüştü.

Ümm-i Hiram ilerlemiş yaşına rağmen Kıbrıs seferine katılan askerler arasındaydı. İslâmiyeti yaymak uğrunda şehit olmak, Ümm-i Hiram'ın en büyük arzusuydu. Çünkü şehitler hakkında Peygamber efendimiz buyurmuştu ki: "Şehitleri yıkamayınız! Çünkü kıyamet gününde her yere miskü anber gibi koku saçacaklardır."

Ümm-i Hiram, Enes bin Malik'in teyzesidir. Resulullahın da teyzeleri tarafından akrabası olup, "süt teyzesi"dir. Cahiliyye devrinde Amr bin Kays ile evlendi. İman ile şereflenip, Müslüman oldu. Kocası iman etmeyince, ayrıldılar. Ondan Kays ve Abdullah adında iki oğlu oldu. Müslüman olduktan sonra, ensarın büyüklerinden Ubade bin Samit ile evlendi. Bundan da Muhammed adında bir oğlu oldu.

Hazreti Safiyye disiplinli bir anneydi. Bazen oğlu Zübeyr'e sert davrandığı olurdu. "Niçin böyle yapıyorsun" diyenlere şöyle cevap verirdi:

Her işte, sonsuz âhiret hayatını düşünmemek, kişinin kârını, zararını bilmemesinin alâmetidir. Her işinde, âhireti düşünen, buna göre hareket eden, hep kârdadır. Âhireti düşünmeden yaptığı her iş zararınadır...

Resulullah efendimizin halası olan Hz. Safiyye, oğlu Zübeyr ile birlikte Müslüman olunca, Peygamber efendimize eziyet eden, kardeşi Ebu Leheb'e dedi ki:

Hazreti Ümm-i Ruman, Hz. Ebu Bekir'in hanımıdır. Hz. Aişe validemizin annesidir. Peygamber efendimizin de kayınvalidesidir. Ümm-i Ruman'ın faziletleri çoktur. Peygamber efendimiz, onu cennetle müjdelemiş ve buyurmuştur ki:

Hazreti Şeddad bin Evs anlatır: "Peygamberimiz ile beraber idik. "Yanımızda yabancı, Ehl-i kitap birisi var mı?" diye sordular. Biz de olmadığını bildirdik. Bunun üzerine kapının kapatılmasını emrettiler ve buyurdular ki: "Ellerinizi kaldırın, Lâ ilâhe illallah..." deyiniz!

Hazreti Şeddad bin Evs, Medineli ensardan idi. Müslüman bir aile ocağında yetişti. Yaşı küçük olduğu için, Resulullah efendimizin gazalarına katılamadı. Ancak Resulullah efendimizin huzurunda devamlı bulunarak yüksek derecelere ve ilimlere kavuştu.

Hazreti Hansa Hatun, devrinin meşhur şairlerindendi. Peygamber efendimiz, onun şiirlerini bir hayli dinleyip, fesahat ve belagatını takdir buyurmuşlardı.

Peygamber efendimiz zamanında, Amr'ın kızı olan meşhur kadın şair Hansa, çok güzel kahramanlık şiirleri söylerdi. Müslüman olduktan sonra, İslâm, onu üstün bir feragat ve fedakârlık timsali yapmış ve imanda kemale erdirmişti.

Bedir Savaşından sonra, Kâb bin Eşref adında Yahudi bir şair, Bedir'de ölen Mekkeli müşrikler için bir şiir söylemişti. Çevrede tesir uyandıran bu şiire karşı, Peygamberimiz, Hassan bin Sabit'e bir şiir yazmasını emretmişti. Hassan bin Sabit de, o Yahudi şaire karşı bir şiir yazdı.

Hazreti Hassan bin Sâbit şiirleri ile dine hizmet eden bir zat idi. Bir defasında kâfirlerin yüz karalarını ortaya koyan bir şiirini okuduktan sonra Peygamberimiz, "Ey Hassan, müşriklerin, kâfirlerin yüz karalarını ortaya koy! Cebrail seninledir. Eshâbım silâhla harb ettikleri gibi sen de dil ile harb et!" buyurdular. Hassan bin Sâbit hazretleri böylece cihâdın en kıymetlilerinden olan söz ile ve yazı ile cihad etmek şerefine ilk kavuşanlardan oldu.

Millet olarak yapmamız gereken, Batı'yı her şeyi ile aynen kopya etmek değil, kendi değerlerimizi muhafaza ederek, Batı'nın bilim ve teknolojisinden istifade etmek olmalıdır. Aksi takdirde, eninde sonunda yok olmaya mahkumuz...

Hassan bin Sabit, Müslüman olmadan önce de meşhur şairlerdendi. Şam ve civarında hüküm sürmekte olan Gassani hükümdarının sarayına mensuptu. Şiirleri ile bu devletin ileri gelenlerini methederdi.