Muammer Erkul

Dönen kuşlar indi çoktan göçtükleri yuvalarına... Karıncalar deliklerini ve arılar peteklerini başladı doldurmaya. Mevsim, yaslandı yani bana doğru, hissediyorum. Anladım ki; artık, geliyorsun...

"Türkiye'nin Manevi Coğrafyası" ismiyle yayınlanan bir yazı dizisi vardı eskiden Türkiye Gazetesi'nde... Şehir şehir, köy köy dolaşıp, ülkemizin maneviyat atlasını çıkarmaya çalışan bir adam vardı... ..var idi!

Salı pazarında zeytinyağı baktık; kekik suyu ve (küçük, sarı, mis gibi) koku kavunu aldık. Satıcı tembih etti; yenmez, diye. Nazilli (Aydın)'deyiz. Ağustos'un 5'i. Hava 40 derece. Aldığın her nefes burnundan, içtiğin her yudum su sırtından çıkıyor!

Ve bir an... Çocuk yüzlü bir elma ile elma yanaklı bir çocuk görür biri birini... Bu bir an; Karar, verilmiştir artık!..

Her şeyin ayarlı olduğunu Hasan abiden öğrenmiştim;

Ha "Falan bey" idi hikayemizin kahramanın adı, ha "Feşman hanım" ne fark eder... Varsayalım ki "Filan usta" idi...

Sonunda aşk, incecik bir kök salıverir içime; Sıcacııık, acır içim!... İnci dişli tilkiler dişler artık; içine hapsolduğun her hücremi...

Bir liste yap bana.

Bulunmamışlar, bilinmemişler, söylenmemişler değildi ki bunlar... İtirafın eğer şaka değil de, gerçekten hiç bakmamış idiysen bu açıdan şimdiye kadar; Demek ki "görünen şeyi" görme zamanın gelmiş, ve görmüşsün...

İkisi de böcekti... Ama, kendisi karanlıklar içindeyken bile; ateş böceğinin yüzüne bakan arkadaşlarının yüzleri aydınlanıyor, içleri açılıyor, mutlu oluyorlar ve işler kolaylıkla halloluyordu... Diğer böceğin ise kim gelse yanına, onun 'ters'ini görüyordu...

Yâre doğru yürüyenler, kavuşmayı umuyor... Size bir sır vereceğim; Ama,,, herkes anlamayacak!..

Nerdesin?.. Hangi ülkedesin? Nasıl yaşıyorsun? Neye inanıyorsun?

Ders: Hayat Bilgisi, Konu: Afet... Afetten korunmak için, dinlemek, anlamak, tedbir almak gerekir. AFEM'de görevli bir arkadaşımdan hediye deftercikteki uyarıları size de aktarıyorum; en az bir tekinin işe yarayacağını umarak:

El Harezmi, kendisini dinleyen kadıya; "Matematik doğru düşünme sanatıdır" der... "Dokuz kere dokuzu yüz kere hesaplasanız hep seksen bir çıkar.

Tarihte ne zulümlere maruz kaldı bu millet... Sebebi acaba sadece Türk olmaları mıydı?..

Hayat, insana bir defalık verilmiş...

Ataydan kalgan aşlar; etli maylı kamuraş, Kobetemen, katlama, laşka, cantık Tataraş Şıborekmen kım osse hastalık neken bilmez

Pazar günü kolumda bir bant vardı; kırmızı bir utanç bandı! Gece yarısına kadar kolumdaydı, sonra bilgisayarın üzerine koydum; bunları yazarken hatırlayayım diye...

Dünyanın (hâlâ) en büyük matematik bilginlerinden olan El Harizmi, şehrine yeni gelen kadıya "hoş geldiniz" ziyaretine gider. Yanında götürdüğü işlemeli kutu içerisinde ise duvar süsü olarak kullanılacak bir pergel vardır. Ki malum; bu iki ayaklı aletin bir ayağı sabit kalıp, ikinci ayağı açıldığında mükemmel bir daire çizer... Harizmi gittikten sonra işlemeli kutuyu açan kadı, pırıl pırıl parlayan gümüş pergeli görür. Yanındaki pusulada ise şöyle yazmaktadır: "İki ayağı aynı noktada duran pergel ne işe yarar!"

Masallar hep uzaklarda geçer; develerin tellal, pirelerin berber olduğu diyarlarda, olmazların olduğu zamanlarda... Bazı bölgeler de vardır ki, bizlere masallardan bile uzak gelir. Fakat masallara "kahramanlar" lazımdır! Senden midir, değil midir o ayrı konu, ama bunlar gönüllü, çalışkan, sebatkâr, fedakâr insanlardır... Bu açıdan baktığınızda, işte size bir masal; Darende...