Muammer Erkul

Yarım perdelik, ama yüzlerce senelik oyun... Kişiler: DIŞSES, YAZAR, İNSANCIK... Sahnede; okuyanın tahayyül ettiği zaman, ve mekanı gösteren dekor...

Onat Kutlar, bir şiirinde; "Geceyarısı geçen güzden kalma birkaç yaprak kırk yıllık kahve/ renkli bahçeler ve bir minibüste/ Kartaldan eminönüne giderken uyumuş titreyen bir çırak/ Karanlık denizi köpürten dalgaları yararak çook gizli bir yere/ giden tenha bir üsküdar alanı gemisiyle/ bu yolculuğa başladım senden ayrılınca" diyor.

Çizgi filmlerde olur; asfalt silindiri altında kalan kahraman, ütülü çamaşır gibi yere yapışır. Fakat, o ne; ağzındaki "SAKIZI" çiğnemektedir!..

Ben, şimdi senin o güzel yüzüne baksam... Gözünün bebeğinin "kundağındaki" her oyaya, her bir nakşa şiirler yazabilirim... Karşımda duruşunu, kalbime vuruşunu, ve başımı senden sana doğru savuruşunu anlatabilirim günlerce.

Söz... Kimseye anlatmayacağım! Hatta bana bile söyleme sırrını, ama şu an fısıldamalısın kendine... Ya da sadece içinden geçir cevaplarını, aşağıdaki sorulardan sana uygun olanların...

Ben varım... Bir ömrüm var... Bugüne kadar yaptıklarım, ve bundan sonra yapmak istediklerim var...

Hayatın içindeyiz... Söylenmeye, sızlanmaya, veya detaylara lüzum yok; iki günümüz birbirine uymuyor... Ama, teselli de yine aynı: Hayatın içindeyiz!..

Kütüphaneler Haftası... Herkes pek çok şeyi konuşacak yine... Evlad-ü ıyâlin maddî ve manevî istikbâlini mamur etmek için mesai sarf eden matbuat ve kütüphane ehline şükran ve minnetlerini sunacak bir kısım zevat...

Çatalçeşme Sokak... Cağaloğlu'nun en meşhur ve en renkli sokağı... O olmasa geriye bir şeyin kalmayacağı, yayıncılık müzesi hükmünde üstü açık bir pasaj.. Veya en nadide anıların sergilendiği, gezmeye yürek dayanmaz bir galeri...

Bir zamanlar, Türkiye Çocuk Dergisi'ndeki günlük toplantılarımızda, içmeye çalıştıkları sigaraları "ziyan" edenlere (kulakları çınlasın) müdürümüz Şaban abi;

Ne acı; Asıl "bilenler" bilmiyor!.. * Bu bir iğneydi! Bazıları kıpırdadı rahatsızlıkla. Ama gene de; "-Biliyorum, dediler. Çoğu kimse boş konuşuyor, bunu kastettin!.." Aslında söylemek istediğim bu değildi. Aktarmak istediğim şu tespitti:

Bir maske soğukluğu hissedersin bazılarının suratında... Sana baktığını görürsün kimilerinin; ama seni gördüğünü hissetmezsin...

Onlarla Sirkeci'de karşılaştık. Ne zamandır görüşmüyorduk. Ellerini öpüp hatırlarını sorduğumda; "iyiyiz" dediler. Dediler ama, bu "iyi"lik pek de iyi görünmedi gözüme.

Dün, kitapçıda geziniyordum. Bir kitap gördüm, şöyle bir bakıp koydum yerine. Geçerken tekrar gördüm, birkaç satır daha okudum: "Kim ki mahlûk-u Hüda'dır, incitmek hatadır."

Bilmeyen birkaç kişi kalmıştır, onlar da bugün köşemizi okur, diye anlatıyorum aşağıdaki fıkrayı...)

(Sevgili "Mavi Kırlangıç"ımın hatırasına...) 2005 senesi tarihe geçecek; Çünkü bu senenin Yeşilay Haftası'nda, sahte içki içenlerden 17'si öbür dünyada ayıldı!..

Böyle başlık mı?.. Olur tabii, neden olmasın!.. Her şeyin bir sırrı var da, bunun olmaz mı; ölümsüzlüğün sırrı olmaz mı?..

Hani bir ân gelir... Ve söylenmez sözler söylenir olur!

Sizlerin de benim gibi takvim yaprağı okuma alışkanlığınız var mı?.. Olmayanlara ısrarla tavsiye ederim.

Aaah, ki; pınar gözlerine benzeyen göz pınarlarımda içim... İçimin tadı; yaşımın tuzu! Yahut, gönlümün tatlısı; gözümün acısı!..