Rahim Er

Türkiye Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan, Nobel Barış Ödülü'nü hak etmiştir. Eğer... Nobel Ödül Komitesi, dünyayı takip ediyorsa, bölgemize ilgisi varsa, ödül seçiminde ideolojik davranmıyorsa, ödülü hak edene vermek gibi bir kaygı taşıyorsa, 60 bin insanın ölmesi onların da yüreğini sızlatıyorsa, çeyrek asırdır süren Türk-Kürt çatışmasında kanın durması onlar için de memnuniyet vesilesiyse... Recep Tayyip Erdoğan, Nobel Barış Ödülünü hak etmiştir.

Sayın Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, ana muhalefet liderinin de Milli Güvenlik Kurulu'nda yer almasının isabetli olacağına dair bir görüş ortaya koydular.

Kürt militanlar, dağdan iniyor. Açılımın meyvelerinden biri daha gerçekleşme yolunda. Geçmişte bu hükümet dahil çok hükümetin değişik teşebbüsleri oldu. Fakat umulan netice alınamadı. Bu defa gelişmeler iyi.

1991 senesi olmalı. TGRT'yi kurma faaliyetlerindeyiz. Henüz hiçbir özel TV yayında değil. Bir taraftan da müstakbel radyomuz için ses kasetleri yapıyoruz. Müthiş bir koşturma içinde hazırladığımız kasetlerin nesiller üzerinde hangi silinmez etkileri yapacağını o günden tahmin etmek tahayyül ötesiydi. Halbuki bugün Rifat Hisarcıklıoğlu bile her karşılaşmamızda o kasetlerin yetişmesindeki tesirini tekrarlıyor. Sonuncuyu Washington DC'de TOBB'un Türk lobisi kurma çalışmasının akşamındaki iftarda söyledi.

Günler, talihin bize küstüğü zamanlardan biridir. Türk yurdu Azerbaycan, İngiliz, Rus ve Ermeni işgali altındadır. Yapılmayan kötülük yoktur.

Daha evvel Hatay'da gözü olan, daha sonra da terörist başına yataklık eden Suriye ile vizeleri kaldırdık. Sınırlar da bertaraf edildi. Sadece Suriye ile değil Irak ile de aramızdaki çizgiyi I. Harbi Umumi'den sonra Churchill, cetvelle çizmişti. Orta Doğu'nun haritacısı Çörçil, Kafkaslar'ınki eli kanlı katil Stalin'dir. Propaganda filmi, bugün Türk ve Suriyeli bakanların kaldırdığı hudut tiyatrosunu anlatır. Seyretmediyseniz tam zamanıdır. O hudut, binlerce insanın katilidir, binlerce insanı sakat bırakmıştır.

Dinamiti bulmasıyla yaptığı ticaretten dolayı milyon dolarlar kazanan Alfred Nobel'in vasiyetine binaen 1901'den beri verilen bu itibarlı ödül, herhalde asrı geçkin tarihi içinde en isabetsiz takdir hakkıyla ilk defa harcanıyor.

Gençlere tavsiyemiz o ki öğrenmek ve öğrendiğinizi yaşamak gibi bir derdiniz varsa sizden ileri yaşlardaki insanlarla gönül köprüleri kurun. Kitap okumanın da sebebi bir anlamda bu değil midir? Konferanslara bunun için gidilmez mi? Sohbetlerdeki kalb akışları böylece gerçekleşmez mi?

Muhalefet, hırçınlık ve sürekli inatlaşma değildir. Her şeye muhalefet, sağlıklı bir hal olmasa gerek. Devlet, bu milletin istikbali, ne iktidarın tapulu mülkü, ne muhalefetin ve ne de diğer anayasal kurumların. Bu itibarla yarınlarımızın menfaatine yapılan her iş, her teşebbüs makbuldür.

10 Ekim 2009 Cumartesi akşamı 21 suları. Zürih Üniversitesi.

Hatıralar, ne kadar da esrarlıdır. Nerede, ne zaman, hangi vesileyle bir sabah güneşinin pencerenizden girmesindeki huzur veya bir akşam güneşinin ufuktan ağır ağır çekilirken içinizde bıraktığı yalnızlık duygusuyla sizi yoklayacağı bilinmez. Oysa siz onu unuttuğunuzu sanmıştınız.

Şu ân Türkiye Cumhuriyeti Devletinin dışişleri bakanı Ahmet Davutoğlu'dur. Sayın Davutoğlu'nun hariciyemizin başında olması ülkemiz adına bir şanstır. Müktesebatı/bilgi birikimi tam, temsil kabiliyeti fevkalade, muhatabı üzerinde şâyânı itimattır.

Türk devletleri Nahcıvan'da bir araya geldiler. Burada alınan en mühim karar, Türk Konseyi'nin kurulmasıdır. Türk Konseyi, bir Türk Yönetim Meclisi'dir. 20 sene evveline kadar Türkiye'nin dışında Türk olduğu çok da bilinmezdi.

Türkiye'nin varlığının teminatçısı/garantörü olduğu Azerbaycan'ın muhtar/özerk Cumhuriyeti Nahcivan, geçen hafta büyük bir toplantıya sahne oldu. Türkçe konuşan devletlerin liderleri, Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı'nın rehberliğinden bir araya geldiler. Bu toplantıdan Türk Konseyi gibi fevkalade ehemmiyeti haiz tarihî bir netice doğdu. Nahcıvan dönüşünde sayın Abdullah Gül, gazetecilerle sohbet ederken "Türk dünyasını buluşturuyorsunuz Türkiye'deki liderler ne olacak?" şeklindeki bir soru üzerine "zemin yokluyorum, liderleri toplayacağım, bu kadar kırıcı olmak kimsenin hayrına değil" mealinde bir cevap vermiş.

Sayın Erdoğan, Adalet ve Kalkınma Partisi 3. Olağan Kongresinde tekrar genel başkanlığa seçildi. Bu, sayın Erdoğan'ın sadece parti başkanlığa seçilmesi değildir. 3 Kasım 2002'de Başbakanlığa seçilen Recep Tayyip Erdoğan, 3 Ekim 2009'da da liderliğe seçildi.

Türk soylulara olduğu gibi Suriye vatandaşlarından dileyene, Filistinlilerin tamamına ve Osmanlı asıllılara Türk vatandaşlığı verilmesine dair yazdığımız yazının üzerinden daha bir hafta geçmedi.

Yakası açılmadık küfürler, kavga-dövüş, palalı-dönerli serserilikler, hakem linçleri, takımını putlaştırma, renk şovenizmi. Bugüne kadar her türlü futbol rezaletini gördük.

Küçüklüğümüzde değişmez gündem maddelerinden biri köprü kavgasıydı. Yerli zihniyet, İstanbul Boğazına köprü yapmak istiyor, ilerici, devrimci ve sosyalistler sara nöbetleri geçiriyordu. Köprü, bu kavga-dövüş arasında bir gerdanlık gibi Boğaziçine asıldı. Asya ile Avrupa tarihte ilk defa kucaklaştı. İnşaatı engellemek için neler söylenmiyordu ki? "Köprü, zenginlere hizmet edecek" safsatasından tutun da "doğunun kasabaları köprüsüzken İstanbul'a nasıl köprü yapılır?" kınamalarına kadar.

Sultan II. Abdülhamid Han'ın başkadın efendilerinden biri hayli yaşlanmış olduğu halde Teşvikiye'de mukimdir. Bir sabah ezan vakti kapıları çalınır. Kapıyı kadın efendinin kızı açar ve açmasıyla birlikte donakalır. Karşısında Başvekil Adnan Menderes durmaktadır. Hemen kendini toparlayarak içeri buyur eder. Başkadın efendi gelenin kim olduğunu sorar? Kızı ne desin? Başvekil dese, o da ne? diyecek Saniyelik bir tereddütten sonra cevabı şu şekilde verir:

Sene 1952, Başvekil Adnan Menderes, Fransa'ya resmi bir ziyaret yapar. O ziyaret esnasında Hanedan-ı âli Osman'dan bazı kadın âzâların Fransız ordusunda çamaşırcılık yaptığını öğrenir. Buna çok üzülür, kalbi burkulur. Türkiye'ye dönüşünde Çankaya'ya çıkar. Reis-i Cumhur Celal Bayar'dır. Başvekil, ziyaretine dair malumatı arz ettikten sonra Hanedan mensubu kadınların içine düştükleri perişan vaziyeti dile getirir.