Sadık Söztutan

Gün boyu oynanan maçlar öncesindeki seremonilerde gözyaşlarımızı tutamadık. Çeşitli statlarda şehitlerimiz için saygı duruşları acılarımızı tazeleyip durdu.

Babaannesi büyütmüştü Zühal’i. Yani, babasıyla birlikte. Baba bir daha evlenmemişti. Şu meşhur sözdeki hangi sebepten bilmiyorum: “Bir insan ikinci defa evlenmiyorsa, iki sebebi vardır. Ya ilk karısını çok sevdiğinden veya hiç sevmediğinden.”

Atbaşı şampiyonluk yarışı, yayıncı, futbolsever, medya için harika bir şey ama gel de futbolcuya sor. Hele de rakibiniz sizden önce oynamış ve gol şovu yapmışsa…

Tek parça, Fransız “Retro” siyah midi bir elbise içinde son derece zarif görünüyordu. Yaka bölümündeki ince dantel işi onu daha da sevimli hâle getiriyordu. Otelin lobisinden içeri girdiği zaman, biri kız biri erkek iki resepsiyonist ile birlikte, çeşitli renk koltuklarda oturan üç kadın ve bir erkek de kafasını çevirerek onun yürüyüşünü gözleriyle takip etti.

Delikanlı üniversiteliden çok, parlak yüzü, masum bakışları ve çekingen duruşuyla liseli toy bir çocuğa benziyordu. Sakarya’da İletişim Fakültesinin ikinci sınıfındaydı ve İstanbul’daki bir büyük gazetede staja başlamıştı.

Olmadı. Hayalim gerçekleşmedi. Ligin en iyi durumdaki iki takımının seremonide el ele dizilmesini hayal etmiştim, şehitler hatırına… 22 kişiden 7 tanesinin İstiklal Marşını okuyabildiği bir gruptan böyle bir şey beklenir miydi, o da bendenizin saflığı olsun.

“Hizmetçi” isimli hikâyemde iki kardeşin, Bahtiyar ile Merve’nin öyküsünü anlatmıştım.

Sporcu karı koca kahvaltıdaydılar. 

Hiç de fena fikir değilmiş, Mendy’yi stoper oynatmak… Bundan sonra özellikle deplasmanlarda çokça denenebilir. Denswil ile iyi bir ikili oldular.

Yenildikleri derbi maçından çıkmışlardı.

Bu kadar kaliteli isimle bu kadar kötü futbol oynamak için fazladan antrenman lazım! Ne oldu Abdullah Avcı’ya şampiyonluk getiren futbola?

Öğretmen, bir kasım sabahı, dudağının kenarına hafifçe iliştirdiği tebessümle sınıfa sordu

Aboubakar’ın kulübeye, Colley’in sahaya dönmesi önemliydi.

Afyonkarahisar’ın bir ilçesinde lokantada aşçılık yapan Muammer Usta, o akşam, on üç yaşındaki tek oğlunu, tek çocuğunu sertçe azarlamıştı. 

Şaka gibi… Ne şakası, bildiğin dram aslında…

Tam bir “Bir - sıfır olsun, bizim olsun” maçıydı, Beşiktaş adına…

Hayır hayır. 

Maçın ilk on beş dakikasını bir cümle ile özetler misiniz, deseler…

11 Temmuz 2023 günüydü.

Fenerbahçe’de Konferans  Ligi ekibi görevini yaparak yeniden kulübeyle oturmuş, -Livakovic ile birlikte- lig kadrosu sahadaki yerini almıştı.