Yavuz Bülent Bakiler

Tesettür, elbette ilahî bir emrin gereği!. Ama tesettür, sadece bir bez parçasına bürünmek değil. Tesettüre bürünen kızlarımızın, kadınlarımızın çeşitli konularda çok dikkatli olmaları gerekiyor.

Bu sütunda, bir süre önce yine yazmıştım: Arap Müslümanlığı İslâmın, daha çok itikat ve ibadet temellerine dayanıyor. Araplar, ilimde, irfanda, teknikte...

Yıllardan beri bir ses bekliyordum. İsrafil'in sûru gibi, bizi kendimize getirecek, ayağa kaldıracak bir ses! "Yeter artık!" diyecek "Bu sokak, çıkmaz sokak!" diye haykıracak, "Oyuna geliyoruz! Cehlin, gafletin kurbanı oluyoruz!" diye söze başlayacak bir yiğit ses bekliyordum.

Ah keşke, şu yazdıklarımın gerçekle hiçbir ilgisi bulunmasa! Ah keşke, ben yanılmış olsam! Türkiye, çok sıkıntılı günler geçiriyor.

Başbakanımız, PKK'nın bir taşeron kuruluş olduğunu söyleyince, basınımızın bazı kalemleri ısrarla sormaya başladılar: "PKK kimin, hangi devletin taşeronu ise, Başbakan bunu açıklasın!" diye yazdılar.

Mehmet Âkif Ersoy, SAFAHAT isimli meşhur eserinin Hakkın Sesleri bölümünde, failâtün, failâtün, failâtün, failün vezniyle böyle söylüyor. Elbette çok doğru söylüyor. Âkif, bizim Meşrutiyet ve Cumhuriyet devrimizin, en büyük âbide şahsiyetlerinden biri.

Önümde Bizim Külliye dergisinin 44. sayısı duruyor. Bizim Külliye, Elazığ'da İzzet Paşa Vakfının çıkardığı üç aylık kültür sanat dergisi. Boyu-posu, ağırlığı ve muhtevasıyla, Ankara-İstanbul... dergilerinden bir adım bile geride olmayan güzel bir edebiyat dünyası.

Çok eski arkadaşlarımdan Kerim Aydın Erdem, Kültür Bakanlığına beni görmeye gelmişti. Bir süre sonra, odaya, genç bir adam girdi. Yüksek bir ses tonuyla: - Ağabey dedi ben de Sivaslıyım! Sizi çok seviyorum. Şarkılarınızı çok okudum. - Yanlış gelmiş olmayasın! Çünkü benim bir tek şarkım bile yok.

Hürriyet gazetesi yazarlarından Soner Yalçın'ın geçen haftaki yazısı, Ârif Nihat Asya üzerine idi. Yazının başlığı dikkatimi çekti: Bayrak Şairinin hazin hikâyesi. Yalçın'ın ilk cümleleri beni çok şaşırttı. Okudukça: Bunlar benim cümlelerim! Bu tespitler bana ait demeye başladım.

Bir aydan beri, İstanbul'dan çok uzakta, bir sayfiye beldesindeyim. Dün sabah, bir gazete haberi, bütün huzurumu altüst etti. Dondum kaldım. Gazetede; "Atletizm Federasyonu As Başkanı Hüseyin Yıldırım'ın, Ergenekon dâvâsı dolayısıyle tevkif edildiği" bildiriliyordu.

Birkaç günden beri duyduğum üzüntüyü, öfkeyi anlatmam mümkün değil. Filistin'e gönderdiğimiz yardım gemilerine, İsrail kuvvetlerinin saldırdığı gece, gözlerime uyku girmedi. İsrail vahşetini, basınımızda "namussuzluk olarak", "alçaklık olarak", "devlet terörü olarak" görenler, gösterenler oldu. Bu görüşlere katılmamak mümkün değil.

Türkeş ve arkadaşları (14'ler) CHP'li olmadıkları için Millî Birlik Komitesinden koparılmışlar, yurt dışına sürülmüşlerdi. Türkeş, Hindistan'dan Ankara'ya dönünce, Gaziosmanpaşa'daki evine, Metal-İş Federasyonu Genel Başkanı Kaya Özdemiroğlu ile birlikte ziyaretine gitmiştik. Türkeş, sohbet esnasında demişti ki:

1960 yılının 27 Mayısında doğanlar veya o tarihte 8-10 yaşlarında olanlar, 27 Mayıs vahşeti hakkında hiçbir şey bilmiyorlar demektir. Geçen yıl, bu aylarda, Büyükada'ya gidiyordum.

Biliyorum, kızanlar, bağıranlar, köpürenler olacaktır... Kızmakla, bağırıp-çağırmakla doğrular gizlenebilir mi? Doğru: CHP Atatürk'ün partisidir. Ama bir doğru daha var: Atatürk'ün Halk Partisi arkasında halk yoktur. Halk, bu partinin sadece adında bulunuyor.

Siyaset dünyamız, bir bulgur kazanı gibi kaynıyor. Beni ilim dünyamız, siyaset dünyamızdan daha çok ilgilendiriyor. Çünkü siyaset adamlarımız, bizi çıkmazlara sokabilir. Milletimizi düşman kamplara ayırabilir. Halbuki ilim, hem kalkınmamız, hem de başımızı dik tutmamız için takip edeceğimiz tek yoldur.

İslâm Konferansı Teşkilatı (İKT) Genel Sekreteri Prof. Dr. Ekmelettin İhsanoğlu, geçenlerde çok önemli bir açıklamada bulundu: "İslâm ülkeleri ilimde sıçramalar yapabilir. Bundan böyle, İslâm devletleri, bütçelerinin %1'ini ilmî araştırmalar için ayıracaklar. Üniversitelerimizi, dünya üniversiteleri arasında ilk beşin arasına sokmak için çalışacağız!" dedi.

Eğer köpekler dilimden anlasalardı, böyle bir benzetme yaptığım için, önce onlardan özür dilerdim: Bir sokak itinden daha seviyesiz bir adam, CHP Genel Başkanı Deniz Baykal'ın bir yanlışını, bir günahını gizlice tesbit ederek, milyonların önüne koydu.

Şirazlı Sadi'nin, Bostan ve Gülistan isimli eserinde okumuştum: "Tavus kuşunun en büyük düşmanı kendi kuyruğudur" diyordu.

Çok şükür! Kansız, kavgasız bir bayram (!) daha geçirdik. Yalnız bu, gelecek 1 Mayıslarda kavga olmayacağına, kan dökülmeyeceğine işaret değildir. Çünkü 1 Mayısların özünde, sermaye sahiplerine karşı bir kin, bir düşmanlık var.

Yazımın başlığına bakar bakmaz, suratı asılan okuyuculara da söyleyeceklerim var. Büyük devlet, büyük coğrafyası, büyük nüfusu olan devlet değildir. Büyük devlet siyasetine sahip olanlar, kültür ordularını güçlü-kuvvetli yetiştirenler, kendilerinden daha büyük topraklarda yaşayanlardan kendilerinden beş on misli kalabalık olanlardan daha sağlam, daha büyük bir devletin vatandaşıdırlar.