Cahillik ne güzel, her şeyi biliyorsun!

Bazen zırcahil olmayı çok isterim. Zira cahil olan ne güzel her şeyi biliyor!.. Çevremdeki insanların çoğuna artık bir şey izah etmeye çalışmıyorum. Sadece “öğrenmek” isteyenlere bütün kapıları açıyorum.

 

Herhangi bir ürüne “yerli” diyebilmek için o ürünün tasarımcısının kim olduğuna, patentinin kimde olduğuna bakmak yeterlidir. Örneğin bir ütünün tasarımı, formülü, projesi, dizaynı yabancı ülkeye ait ise o ürün bu topraklarda üretilse bile yerli olarak nitelenemez.

 

Günümüzde dünyada tamamı yerli bir ürün yapma imkânı hiçbir ülkede yoktur. Bir TV üretmeye kalktığınızda cihazın içindeki 1000 civarı parçayı ayrı ayrı ülkelerden almak zorundasınız. Bizim ülkemizde çok sayıda araştırmacı, bilim insanı, akademisyen, AR-GE mühendisi var. Ama son 300 yıldır tasarım yapma, yeni buluşlar yapma, keşfetme noktasında donmuş hâldeyiz. Bu çemberi kıramıyoruz. Sürüden ayrılan, değişim isteyen insanlar hep engelleniyor. 175 bin civarı üniversite akademisyenimiz var. Bunların binde 1’i bile kitap yazma, proje üretme, patent alma konusunda sıfır mertebesinde. 1 milyon 150 bin öğretmenimiz var. Bunların da on binde 1’i bile yazılım, kodlama, robotik, kitap, patent, AR-GE peşinde değil. Son 300 yılda eğitim-öğretim işini küçümsedik. Ezberci, nakilci modelleri öne çıkardık. Bunun sonucu olarak 21. Yüzyıldan kopuk, boş övünmelerle şişinen bir toplum hâline geldik. 120 yazılım (kodlama) dili var. Bunun en az 1 tanesini bilen 1000 öğretmenimiz bile olmadı. Bu ülkenin kalkınması patentler, buluşlar sayesinde olacaktır. Bilgisayarı, robotu, telefonu, matkabı vb. tasarlayalım. Bunu dünyanın 100 ülkesinde istediğimiz fiyata ürettirebiliriz.     

“Merhaba Feridun Ağabey... İşe gitmeden evvel, netten, Türkiye gazetesi köşe yazarlarını okuyayım da öyle çıkarım, dedim... Bir de okuyucunuz Sayın Mehmet Can Arvas’ın yine bu köşede çıkan yazısı üzerine hatırımda kalan bir bilgiyi okuyucularımızla paylaşayım istedim. Yazıda kaldırımların sık sık sökülüp takılması, sık dökülen asfalt çalışmaları vb. üzerinde durulmuş ve buralara harcanan bedellerle neler yapılmaz neler olmazdı denilmiş ya, yıllar evvel işittiğimize göre çarkın yani piyasanın dönmesi, insanların iş güç sahibi olup boş bırakılmaması için vatandaşın basit ve gereksiz gibi gördüğü bu tür işler yapılırmış... Teşekkür ederim...”       

Dijital dünyanın ve teknolojinin gelişmesiyle birlikte sahtekârlıkta da artışlar oldu… Avukat olduğunu beyan ederek gönderilen bir yazıda da müvekkilin başına gelenleri şöyle özetlemiş:

 

Müvekkili kırtasiyeye kimliğinin arkalı-önlü fotokopisini almak için gidiyor. Hâliyle kimliğinin fotokopisini veriyor. Müvekkilinin evine bir gün icra kâğıdı geliyor. Meğer dolandırıcı şahıs o gün ele geçirdiği kimlik fotokopisini alışverişte kullanıyor. Mobilya satışı yapan bir mağazaya gidiyor. Belli bir fiyatta eşya alıyor. Satıcı, kimliği isteyince ise “kimliğimi evde unutmuşum, çocuklara söyleyeyim fotoğrafını atsınlar” diyerek o kimlik fotokopisini beyan edip satıcının onun üzerine senet düzenlemesini sağlıyor. Müvekkilin evine icra kâğıdı gelince olayın aslı araştırılıyor ve bu dolandırıcı şahıs için savcılığa suç duyurusunda bulunuluyor. Sonuç olarak diyor ki avukat okuyucu: “Kimlik fotokopinizi verirken kimlik fotokopisi kâğıdına kimliğin bulunduğu kısma da denk gelecek şekilde bu fotokopiyi ne için verdiğinizi kâğıdın üzerine kendi ıslak imzanızla mutlaka ve mutlaka yazın! Mesela tapu dairesine gittiniz, kimlik fotokopisi vereceksiniz. Kimlik fotokopisinin üzerine (Yalnızca tapu işlemlerinde kullanılmak için verilmiştir) şeklinde vb. yazmayı unutmayın... Sağlıcakla ve esenle kalın...”

Uzman Çavuşlarımızın dertlerini dile getirdiğimiz için “Mehmetçiği unutmadığınız için teşekkür ederiz” diyerek mail gönderip teşekkür eden Sayın Burak Uşen, Sayın Fettah Aybaş, Sayın Engin Özçelik, Sayın Hikmet Yiğit’e biz de teşekkür ediyoruz. Mehmetçiğimizle ilgili bu köşenin bütün subay, astsubay, uzman çavuş ve erlerimize her daim açık olduğunu bilmelerini istiyoruz. F.A.