Osmaniye Şehir Hastanesinde bir iş bulunur mu?

“Selamün aleyküm Feridun Ağabey öncelikle Allah razı olsun bu zor zamanda bizi yalnız bırakmadın. Rabbim hayırlı ömürler versin.

 

Feridun Ağabey, ben Osmaniye’den yazıyorum. Daha önce yazmıştım, siz de gazetede paylaştınız. Birkaç duyarlı kardeşim biraz maddi olarak yardımcı olmaya çalıştı. Biraz avukata verdim. Kira, eve yiyecek içecek aldık.

 

Saygıdeğer Feridun Ağabey, yardım bir yere kadar. Eşimin acilen iş bulması lazım. Çok şükür eşimin eli ayağı tutuyor aynı sorunlar iş bulamadığımız sürece yine devam edecek. Şehrimizde yeni açılacak şehir hastanesine gittim iş için, kime sordu isem “bir şey bilmiyoruz” diyor âdeta baştan savıyorlar. Yani bir tanıdık çevren olmasa böyle oluyor maalesef.

 

Her gün İŞKUR’a gidiyor eşim ya yaş sorun ya da mesleki alımdan dolayı sıkıntı yaşıyoruz. Ağabeyciğim bizi unutma. Önce Allah’tan dua ederek yardım istiyoruz. Sonra insan olarak senden yardımcı olmanı istiyoruz.

 

Bir gidecek kapımız yok Allah’tan başka. Ağabeyciğim çok zorluklar çektik hayat bizi bu noktaya getirdi. Allah’tan gelen her şeye şükürler olsun.

 

Eşim elinden geleni yapıyor psikolojisi bozuldu ben de kalp hastasıyım. Elimden geleni yapıyorum. Okuma yazma da yok. Bu mesajı oğluma yazdırıyorum. 12 yaşında Feridun Ağabey. Bizi unutma iş konusunda, yardımcı ol abim bize. Birkaç gün sonra yine aynı sıkıntıyı yaşayacağız. Rabim sağlık sıhhat versin.”

 

***

İnsanlar da trafikteki araçlar gibidir. Hem kendisi hareket hâlindedir. Hem diğer araçlar… Peki, trafikte istenen nedir?

 

Kaza yapmadan yoluna devam etmek. Bunun da en akıllı yolu trafik kurallarına uymak.

 

Örneğin “işim çok acele” diye kırmızı ışıkta geçemezsiniz. Ya da canınızın istediği yere park edemezsiniz. Klakson çalınmaması gereken yerde çalamazsınız…

 

Kısaca, kurallara uymak zorundasınız… Uymadığınız takdirde sonuçları bellidir.İnsanlar da toplumda yaşamak zorunda olan birer bireydir. Her bireyin kendi yaşayış tarzı vardır elbet. Ama aynı zamanda binlerce kendine özgü birey bir diğer kendine özgü bireyle görüşmek konuşmak, tanışmak, alışveriş yapmak vb. durumundadır.

 

Dolayısıyla bu hayat yolunda herkes birbirine asgari oranda saygı ve sevgi göstermek zorundadır. Derler ki:

 

“Herkesi sevmek zorunda değilsiniz ama herkese saygılı olmak zorundasınız.”

 

En başta aile içinde başlar birbirine saygı sevgi konusu… Aile içi iletişim o bakımdan çok önemlidir.

 

Sonra gittiğiniz her ortamda, karşılaştığınız her yeni kimseyle iletişiminiz belirli kurallar içinde olacaktır… Olmalıdır.

 

Trafikte nasıl ki araçların kaza yapma riski varsa insanların da hayat yolunda hayal kırıklığına uğrama riski vardır.

 

Dikkat ederseniz bunları hemen fark edersiniz. Kendini karşısındakine anlatamayan ya da anlaşılmayan, sevgisini veya öfkesini ifade edemeyen, hayatı kendine stres yapan, içinden çıkamadığı sorunların altında kalan, tek başına üstesinden gelemediği sorunlar sebebiyle yaşamaktan zevk almayacak kadar karamsarlığa gömülüp içine kapanan kimseler vardır. Bunlar trafikte kaza yapmış kimse gibidirler.

 

***

Şu İstanbul’un trafik sorunu bitmedi bitmiyor Feridun Ağabey. Bir de güya, trafik kargaşasına son vermek amacıyla şehir içindeki birçok yollara geliş gidişi ayırmak için yüksükçe beton refüjler yapılmış durumda. İyi güzel de önümüzde bir trafik kazası meydana geldiğinde açılana kadar ne ileri gidebiliyoruz ne geri dönebiliyoruz. Ne de beton refüj sebebiyle manevra imkânı bulabiliyoruz.

 

Bu bir kazada, arızada böyle olursa Allah göstermesin bir deprem gibi afet olduğunda bu İstanbullu bu yollarda ne yapar?

 

Teknolojinin bu kadar ilerlediği bir dönemde hâlen sabit beton refüj uygulamasına devam etmek akıllıca ve mantıklıca bir durum mu?

 

Şehri yönetenlerden ve yetkililerimizden bu konuya kafa yormalarını istiyorum.