Arjantin'e doyamadık

Dünya Kupalarının renkli takımlarından Arjantin, ilk maçtaki görüntüsünden uzak akıllı futboluyla Sırbistan Karadağ'ı evine yolladı. Karşılaşmanın başlamasıyla sahadaki futbol ibresi Arjantin tarafına döndü. Sırbistan Karadağ kupaya gelene kadar mükemmel defans futbolu sergilemişti. Ancak rakip Arjantin olunca işler bu kadar kolay olmadı. Öncelikle Saviola'dan bahsedelim. İlk maçta attığı golden sonra oyundan alınan boyu kısa futbolu büyük bu star, Arjantin'in tur silahı oldu. Sahada her yere bastı. Gol paslarını verdi, peki daha ne yapacaktı bu çocuk? Arjantin'i özlemiştik. 4-4-2 sistemini sahaya en güzel yansıtmanın bir örneğiydi. Sırbistan Karadağ 3 puan için şartlanınca oyun sistemini rakibini seyretmeden değiştirdi. Yani defansın sağ kanadı Saviola'nın koridorunu tek adamla kapatırım dedi. İlk sinyal oyunun başında geldi bile. Petkoviç bu sinyali göremedi ve ısrarla gol yollarında çoğalmak istedi. İşte 6. dakikada oyun başladığı gibi bitti. Arjantin hakimiyetini kurup sahaya yerleşti. Goller usta aşçının sunduğu servis gibiydi. Her yönüyle harikaydı. Paslarla süslenmiş pasta gibiydi. Gelsenkirchenliler bu maçı uzun süre unutamayacak. İkinci yarıda Sırbistan Karadağ bütün ağırlığını gol yollarına bağlamıştı ve saldırmaya başladı. Şuursuzca Arjantin kalesine gelirken orta sahalarını da yol geçen hanı gibi bomboş bıraktılar. Tesadüfi goller aramaya başladılar. Öyle yağma yok. Eğri oturup doğru seyrettiğimiz bir maçtı bu. "Arjantin mi, Sırbistan Karadağ mı?" diye sorarsanız, gelin goller bunun cevabını versin. Saviolalı, Rodriguezli, Ayalalı Arjantin'i daha seyredeceğimiz için mutluyuz.