Türkiye Kupası finaline uzanan 90 dakikaya Kayseri Erciyes ve Trabzonspor itiraz etti. "Bu işi uzatalım" dediler, doymadılar oynamaya. Avantaj K.Erciyesspor'un yanındaydı. Deplasmanda attığı golün rahatlığıyla oynadı. Ancak gol yememeyi düşünerek, oyunu orta sahaya sıkıştırmak yönüne gitti. Trabzonspor'un ilk 45 dakika boyunca ne yaptığını bilemedim, göremedim. Yattara'nın mükemmel hareketlerle izleyicilere gösteri yaparcasına top cambazlığı bile çare olmadı. İkinci 45 dakikada Trabzonspor işi sıkı tutmaya çalıştı. Gökdeniz'in olağanüstü gayreti her an gol getirebilir diye düşünürken, Umut'a verdiği mükemmel pası bu oyuncu nefis bir plase vuruşla ağlara gönderince duruma eşitlik geldi ve 90 dakikaya sığmadı. Final yolu uzatma dakikalarından geçeceği için sabırla bekledik. Futbol topu neredeyse stres topuna dönüştü. Her an, her şey olabilir düşüncesiyle bekleyen taraftarlar en az futbolcular kadar heyecanlıydı. Ziya Doğan'a sorarım, böyle önemli karşılaşmada Ersen Martin'i nasıl unutursun? Rakibin 10 kişi kalınca 4 forvet yapmasını biliyorsun, Umut, Gökdeniz, Yattara, Ersen Martin. Risk alarak sahada garip bir 11 oluşturan Ziya Doğan, dün bana göre ne yaptığını bilmiyordu. Doğrusu ligde can derdinde olan Kayseri Erciyes'in verdiği mükemmel direniş bütün Türkiye'nin takdirini topluyor. Ligde bu durumda olan Kayseri ekibinin kupada final eşiğine gelmesi bile alkışlanacak bir durumdu zaten. Üstelik finale yükselmesine şapka çıkarmaktan başka yapacak bir şey yok... Tebrikler Kayseri Erciyes...