Trabzon turu geçer

Trabzonspor sakın ola ki; "Hava sıcak, seyircim yok, baskı altında oynadım" diye teselli aramasın. Şartlar aynıydı. İyi transferler yaptı. Yönetim hiçbir şeyi esirgemedi. Ne dedilerse oldu. Peki ne oldu da; bu takım bir türlü rayına oturamadı. Apoel maçı tam bir fırsattı. Zaten geçen sezondan kuyruk acın var. Mutlaka bir şeyler yapmalısın. Maça gelelim. Rakip, sanki İspanya liglerinde top koşturan bir ekip. Hani, Kıbrıs takımı eşleştirmede "kolay rakip"ti. Kadroya bak; Rumen, Fransız, Kosta Rika, Arjantin karması. Trabzospor'da ise isimlerini zor telaffuz edeceğimiz yabancı bile yok. Apoel golü erken bulmadı. Bizim çocuklar boş boş gezdikleri bölgeyi, yani Fatih Akyel'le Stepanov'un hakim olacağı kanattaki boşluğu gördü. Fernandes öyle güzel vurdu ki, Tolga değil kim olsa yerdi bu golü... Oyunun akışına bakıyoruz, Apoel 4-4-2 ile gol sayısını artırmaya çalışıyor gibi gözüküyor, ama saha kenarındaki teknik adamları bu skora razı. Sanki Trabzon'da bir şey yapacakmış gibi. Trabzonspor bütün ağırlığını Yattara'ya yükleyerek, bu futbolcunun yorulmasını sağladı. Her yerde Yattara. Taç atılacak Yattara, korner Yattara... Bu güzel futbolunu muhteşem bir golle süsledi. Belki de Trabzon'a geldiği günden bu yana en anlamlı, en değerli goldü... Ah Lazaroni! İlk 11'de düşünemediğin Yattara, Apoel seyircisine stand-up yaptı. Yeni transferlerden Ömer Rıza ve Umut, Trabzonspor'a çok yakıştı. Bu ikiliden rövanşta umutluyum. Peki, Lazaroni Gökdeniz'i neden ısrarla yedek kulübesinde tuttun? Buna bir mana veremedim. İkinci yarıda otuz dakika, Gökdeniz için az bir süre. Keşke Yattara'yla Gökdeniz'i ilk 11'de beraber görseydik. İkinci yarıda penaltıyı kaçıran Apoel, bu futbolu ile Avni Aker'de hiç heveslenmesin, tur-mur atamaz.