Ağlatma beni!

Fiyat  artışlarının olması gerekenden düşük gösterilmesi adamı arkadan vurmaktır. Tüketici Fiyat Endeksi (TÜFE) fiyat hareketlerini tespit etmek amacıyla hazırlanıyor. Burada esas sorun, tüketimdeki maddi ağırlığına göre enflasyon sepetine giren ve önemi bu ağırlıkça belirlenen maddelerle halkın temel ihtiyaçlarının sepetteki ağırlığı arasındaki fark. Mesela otomobil fiyatlarındaki artış ya da azalış TÜFE'yi ciddi oranda etkiliyor. Niye? Çünkü otomobilin enflasyon sepetindeki ağırlığı 7.84, ekmeğin 2.94.. Yani ekmek %20 zam gördüğünde otomobilin fiyatı %10 azalmışsa, TÜFE geriliyor...

Size başka bir çarpıcı örnek vereyim. 2003 yılının baz  alındığı genel enflasyon oranı 10 yıl zarfında %120 oranında artmış. Buna karşılık otomobil fiyatlarındaki artış %68 olmuş. Kaba anlatımla otomobil fiyatları, genel endeksi 52 puan aşağı çekmiş. Sepette yer alan ve tüketimi son derece az olan malların fiyatları neredeyse yerinde sayıyor, ya da artış oranları çok düşük.

Enflasyon sepetini her yıl değiştiriyoruz, oysa AB'de 5 yılda bir yenileniyor. Sepette yer alan ve hayatımızda belki bir defa çok defa hiç kullanmadığımız ürün gruplarını çıkarttığınızda aradaki farkın %12'ye ulaştığını görüyorsunuz. Aslında iki gösterge var. Birincisi resmi olarak esas alınan ve rakamların buna göre belirlendiği enflasyon.. Diğeri, vatandaşın cebini direkt olarak etkileyen halkın enflasyonu. Peki neden bu tablo varlığını sürdürüyor. Hemen söyleyeyim, devlet işçi-memura maaş zam farklarını enflasyona göre ödüyor. Düşük çıkarsa fark da azalıyor, bütçe dengesi bozulmuyor. Bu danışıklı dövüşün herkes farkında!