Üç kuruşluk duruş

Ramazan ayına tatsız bir gündemle girdik maalesef. Bir mail atıldı, o maile cevap yazıldı. CC'de sadece şirket çalışanları vardı ama birisi ekran görüntüsünü paylaşınca mesaj bütün ülkeye yayıldı.

 

Herkes dinden bağımsız bu duruşun kaç kuruş olduğunu hesaplamaya başladı. Ben de kendimce bir hesap yaptım. Şöyle bir sonuç çıktı;

 

Ramazan ayında herkes oruç tutmayabilir ama en azından hürmet etmek sosyal, kültürel ve dinî bir sorumluluktur. En kötüsü yaşadığınız toplumun hassasiyetlerini gözeterek -miş gibi yapmak gerekir.

 

Mesela isteyen kendi evine ayakkabıyla girebilir. Ama bu konuda hassasiyeti olan birisinin evine ayakkabıyla girerseniz, bunun adı saygısızlık olur. Hele bir de üstüne ev sahiplerini bu hassasiyetlerinden dolayı aşağılarsanız adı ne olur bilmem!

 

Yani bu duruş üç kuruş etmez. Ramazan ayının kıymetini azaltmaya da kimsenin gücü yetmez.

 

 

Mecbur muyuz?

 

 

Birisi video çekip; “Mecbur muyuz kardeşim dindar olmaya?” diye söylenmiş. Elbette mecbur değilsiniz. Ama bu vatan için canını verenlerin niçin can verdiklerini düşünüp en azından kindar olmamaya mecbursunuz.

 

O yüzden birileri ramazan ayında mutlu olacak diye kaygı duymayı bırakıp saygı duyun. Mecbur muyuz kardeşim sizin saygısızlığınıza katlanmaya?

 

 

"Ramadan Mubarak"

 

 

Ramazan ayının kutlanmasıyla ilgili gündem bu kadar yoğunlaşınca biraz araştırma yaptım. Önce aklıma ilk gelen iki yabancı üniversitenin sosyal medya hesabına baktım. Oxford ve Cambridge üniversiteleri… İki okulun da sosyal medya hesabında “Ramadan Mubarak” yazan paylaşımlar vardı.

 

Sonra aklıma ilk gelen iki Türk üniversitesinin hesabına girdim. Bir şey göremedim. Sonra listeyi biraz genişletip tekrar baktım. Yok! Hiçbir paylaşım yok. Paylaşanlar vardır elbette ama ben kısa araştırmamda göremedim. 

 

Bu neye benziyor biliyor musunuz? Yılbaşında Türkiye’deki üniversiteler Christmas tebriği yayınlıyor ama Oxford veya Cambridge hiçbir şey paylaşmıyor. Garip olmaz mı? Olur.

 

Peki ramazan ayında tam tersi olduğunda garip oldu mu? Oldu. Hem de çok.

 

Yeşilçam filmlerine de Ramazan ve Kurban Bayramları pek uğramazdı. İsterseniz Hollywood’un Christmas temalı filmlerini oturup saymayı deneyin. Sayamazsınız. Sonra Türk sinemasına bakın. Bir elin parmakları işte…

 

Bunun adı duyarsızlık değil maalesef. Başka bir iş var işin içinde!..

 

 

Duruş bozukluğu

 

 

Kendi coğrafyasını ve tarihini sevmeyen insanlar var bu ülkede. Bilinçaltında kıpırdanıp duran bu sözel rahatsızlığı teskin etmek için sayısaldan destek alıyorlar.

 

Mesela Müslüman kimlikli insanların işledikleri suçları sayıyorlar sürekli. Hepimizi çok üzen Narin davasında şüphelilerden bir tanesi, “Eve gidip namaz kıldım” demişti ya… Bunu duyunca içlerine bir sevinç doluyor. “İşte” diyorlar. “Adam namaz kılıyor ama her türlü pisliği de yapıyor.”

 

Fizik, kimya ve biyoloji branşlarını da tetikçi gibi kullanıyor, bilimle dini çatıştırıp zayiatı sayıyorlar.

 

Beyin göçü için yer değiştirmek gerekmez. Öncelikle zihniyetin yerli ve millî olması lazım. Türkiye’de yaşayan ama beyni çoktan göç etmiş insanlar var. Yani yerli olduğunu iddia eden bazıları yerini yurdunu benimsemediği için ithal mal kategorisine giriyor.

 

Kusura bakmayın da Kurban Bayramı’nda hayvansever kesilip yılbaşında hindi yiyen, ramazan ayında dinden bağımsızlığını ilan edip aralık ayında çam ağacı süsleyenlerin duruşu bizi ilgilendirmiyor...

 

 

 

Salih Uyan'ın önceki yazıları...