Ama babam unutmamış!..

Babamın doksanlı yıllarda yaşadığı ve yardım talep etmek için gittiği kaymakamlıkta karşılaştıklarını ve sonrası yaşadıklarını anlatmaya bugün de devam ediyorum...

 

Yıl 2023... Yaşadıkları zorluklar karşısında Bayram Efendi’nin kalbi yorgun düşse de çok şükür hayatta... Çocuklarının üçü de iş güç sahibi...

 

Bu hatırayı size yazıp göndermeme vesile olan neydi peki? Enteresan bir şekilde babamın beni arayıp da etkilendiği bir konuyu benimle paylaşmasıydı...

 

O gün sabah güneşi yaz mevsiminde odamı aydınlatırken kızımı kursa göndermiş, gün içinde yapacaklarımı planlıyordum.

 

Erken saatlerde telefonum çaldı. Arayan babamdı. Babamın sesini mutluluk içinde duyunca huzura kavuştum. Ama babamın bana anlatacakları vardı:

 

“Bir cenazeevine taziyeye gittim, çıkışta kimi gördüm dersin? Yıllar önce ilçe kaymakamlığından bizi kovan insan. Yürüme gücünü kaybetmiş, görme duyusu azalmış, ayakta zor duruyor...”

 

Ben geçmişte yaşanılan o anıyı unutmuştum ama babam unutmamış. Bugünkü tazeliğiyle gönlüne yer etmiş.

 

Ben de siz okuyucularım için hikâyeleştirerek paylaşmak istedim. Sosyal yardım işleriyle uğraşan gönlü güzel dostlarım, dernek ve vakıflarda hizmet eden ağabeylerim. Sosyal hizmet okuyan kıymetli öğrenci kardeşlerim. Belki sabrınızı zorlayacak vatandaşlarımız yanınıza gelebilir. İhtiyacı olmadan sizden yardım talep edenler olabilir. Kriterleri uymaz ve ret cevabı verme gereği duyabilirsiniz. Ama elinizden geldiği kadar gönül kırmamaya çalışalım olur mu? Mesuliyetinizin farkındayım ama sabır sizlerin hem dünyanızı güzelleştirecek hem de ahretinizde cennete kapı aralayacaktır inşallah.

 

Yanlış anlaşılmasın, ben babamı kaymakamlıktan kovan o amcamızın şu anki durumuna sevinmedim. Bilhassa çok üzüldüm. Rabbim şifalar versin. O da bir imtihan. Babam da sevinerek anlatmadı zaten... Ama atalarımız yıllar yılı söylemiş... “Ahlakın özü çok basit, tüm insanlara birer insan gibi davranmak.” “Kim ki çehresi ışıldamıyorsa olamaz asla bir yıldız.”

 

“Hiçbir şey gözyaşı kadar çabuk kurumaz” fakat gönül ve kalp unutmaz. Hep söyleriz ya Yunus Emre’nin gönül kırmamak için söylediklerini:

 

“Bir kez gönül yıktın ise, bu kıldığın namaz değil/Yetmiş iki millet dahi elin yüzün yumaz değil.”

 

     Selman Devecioğlu