Armutlu veya Kuzuluk olsun...

Diyordum ki doktor olan yeğenime: "Evlat ne olur bizi Armutlu Tatil Köyüne götür. Yıllardır İhlas Armutlu ve İhlas Kuzuluk Kaplıcaları hep hayalimde. Çok gitmek istiyorum. Oraları inşa ettiren zat çok güzel bir zattı, muhakkak ki insanların huzuru için seçtiği yerler de çok güzeldir.”

 

Yeğenim bir ekim günü bana sürprizini açıkladı:

 

"Halacığım hazırlan Yalova İhlas Armutlu'ya gidiyoruz."

 

Nasıl mutlu olmuş nasıl heyecanlanmıştım. Yola çıktığımızda hava yağmurluydu. Yolcu otobüsünden 4 bayan indik Yalova’da. Vakit akşama yaklaşmıştı burada da yağmur devam ediyordu. Yeniden bir servis aracına bindik ve neredeyse bir saate yakın bir yolculukla İhlas Armutlu Tatil Köyü’nün kapısından içeriye girdik.

 

İşlemleri yaptırdıktan sonra kiraladığımız eve çıktık. Her yer karanlıktı. Etrafı göremiyorduk. Kalbim heyecandan küt küt atıyordu. Öyle ya bu insanlara buraların güzelliğini görmüşçesine anlatmıştım. “Ya hayal kırıklığına uğrarlarsa” diye düşünmekten kendimi alamadım.

 

Odamıza girip eşyalarımızı bir kenara koyduk, doğruca balkona açılan kapıya yöneldik. Kızlar şaşkınlıkla çığlık attılar:

 

"Halaaa bu ne yaa, her yer karanlığa bürünmüş manzara ürpertici!”

 

Şaşırmıştım bir şey diyemedim. “Sabah ola hayrola” cümleleri döküldü dilimden. Kızlar söylenerek eşyalarını yerleştirdiler bense çok güzel bir sabaha uyanacağımız ümidiyle yol yorgunu bedenimi yatağa atmıştım.

 

Sabah namazından sonra günün ilk ışıklarıyla balkona koştum. Manzara müthişti. Sanki denizin ortasındaydık. Güneş sıcak gülümsemesiyle hayırlı huzurlu sabahlar diliyordu sanki.

 

Heyecanla koşup kızları kaldırıp balkona çıkardım. Onlar da manzaraya hayran kalmışlardı...

 

Muhteşem bir tatilin ardından evimize döndük.

 

Yeğenim artık her sene ana babasını da alarak Armutlu’ya götürüyor bazı zamanlar beni de alıyordu. Ne zaman bir sıkıntı yaşansa ya Kuzuluk’a ya da Armutlu’ya huzuru yaşamaya gider olduk...

 

Aradan yıllar geçti. Mekânlar kalabalıklaştı devre mülkler el değiştirdi. Değişmeyen bir şey vardı ki oraların inşasındaki niyetin güzelliği ve huzuruydu... Emeği geçenleri minnet ve rahmetle yâd ederken, almak nasip olmasa da gidip görmeyi huzuru yaşamayı ihsan eden Rabbime şükretmeye çalışıyorum...

 

     N. Fatma Koç-Ankara