Bir rüya nasıl gerçek olur?

Zonguldak Karabük'te bana bu hizmet aşkını aşılayan matematik öğretmeni meslektaşım Yusuf Bey, gece geç saatte telefon ediyordu. Diyordu ki can yoldaşım: -Annem çok yaşlı. Hizmet göremiyor. Misafirleri gelecekmiş. Ben yardım etmeye gidiyorum. Eskipazar'a gel. Belki abone buluruz. Hem de annemin duasını alırız. Eşimden helallik isteyip çıkıyorum... Arkadaşımla birlikte o eve varıyoruz. Meslektaş beni ayrı odaya alıp çay veriyor. Benim gözüm dışarıda. Ay yusyuvarlak karşımda duruyor. Bahar zamanı... Ekinlerin, otların fışkırdığı bir zaman. Arkadaş, "istersen dışarıda iç çayını" diyor, serbestsin. Ben misafirlerle ilgileneyim. Çıkıyorum dışarıya. Evin yanındaki yamaçtan aşağıda bir çeşme var. Yanına gidiyorum. Yüzümü yıkarken uzaktan topallar halde gelen bir kangal köpeği görüyorum. Korkuyorum, siniyorum köşeye... "Şşşşt" diyor köpek, "ne saklanıp gizleniyorsun? Ben üstüne deysem bir yıkamada temizlenir üstün başın. Ama senin nefsin bana bulaşsa yedi derya temizleyemez. Bana değil sen nefsine bak. Görünüşe ne aldanıyorsun" diyor. "Hem sen gazete abonesi yapıyormuşsun yaz bakalım beni de" diyor. Sübhanallah!.. Sen aklıma mukayyet ol Rabbim. Afallıyorum... Şaşırıyorum. Sonra da düşündüğüme bak... "Nasıl tahsil ederim bunun parasını?" diye düşünüyor, sonra tövbe ediyorum. -Söyler misin adresini yazayım, diyorum. "Ha şöyle yola gel" diyor oturuyor karşıma. "Yamanlar Mahallesinin topal köpeğiyim ben" diyor. "Kime sorsan beni tanır." Gülmeye başlıyorum. Öyle ki gözlerimden yaş geliyor... Ta ki kolumu köpek tutup sallayana kadar. Gözümü bir açıyorum. Koltukta, kucağımda Evliyalar Ansiklopedisi Bayezid-i Bistamî hazretleri başlığı... Hanım "kalk ne oluyor delirdin mi?" diye bağırıyor. Kolumu tutmuş sallıyor. "Allah Allah nasıl bu kadar gerçek olur bu rüya? diye söyleniyorum. Ve ağzımdan dökülüyor şu cümleler: "Delisi oldum tabii" diyorum. Bir mıh bir nalı, bir nal bir atı, bir at bir askeri, bir asker bir bölüğü, bir bölük bir orduyu, bir ordu bir ülkeyi, bir ülke bir dünyayı kurtarır" diye izah ederek anlatmaya çalışıyorum rüyamı. "Hayır olsun" diyor hanım ve o da oluyor delisi bu gazetenin. O günden beri "topal köpek" namına bir gazete bırakırız her gün Yamanlar Mahallesi niyetine. Bilinmeyen muhitlere... Parasını da hanım verir o günün anısına... Bu vesileyle üzerimizde emeği geçen Muğlalı tekstilcinin ve merhum Ersin Teşneli ağabeyin ruhuna da bir Fatiha göndermenizi siz aziz okuyucularımdan istirham ediyorum. Rumuz: "Hacı ve yaveri" > Yazışma adresi: Türkiye Gazetesi İhlas Medya Plaza 29 Ekim Caddesi, 34197 Yenibosna/İstanbul Faks: (0212) 454 31 00