Hayatımızda öyle zamanlar oluyor ki yaşadığımız bir olay diğer zamanlara kıyaslandığında insan hayretler içinde kalabiliyor. Şahit olduklarına “hayret böyle de olabiliyormuş” demekten kendini alamıyor.
2011 yılı başlarında tercih üzerine oğlumun tayini Van merkeze çıkmıştı. Oğlumla beraber “çeşitli konularda yardımcı olurum ve kiracıdan boşalan evime yerleştiririm” diye ben de Van’a gittim. Otobüsle yaptığımız yolculuk uzun sürmüştü. 7 yıl Van’da kaldığımdan dolayı kahvaltısının meşhur olduğunu bilirim. Önce kahvaltı yapmamızı istedim. Kabul etti. Bir kahvaltı salonuna gittik. Yazmama gerek yok. 10 çeşidi aşkın kahvaltılıkla masamızı doldurdular. Yağlı ve yağsız lavaş ekmeklerle masayı donattılar. Çayı istediğimiz kadar içebileceğimizi söylediler. Kahvaltıya başlamadan önce masaya gözlem için baktım, oğluma:
-Bu ne biçim kahvaltı? Neredeyse 10 kişilik, bu kadarına da pes doğrusu, dedim.
Baktım, kahvaltı için önümüze konulan kahvaltılıkları bitirmemiz mümkün değil. İsrafı sevmediğimden dolayı tercihim Van’a mahsus bal, Erciş salatası ve domatesi, Van’ın otlu, beyaz ve lor peyniri ve lavaş ekmeklerinden yana oldu. Orta büyüklükte üçer bardak çay içtik. Eskiden kalma alışkanlıkla başka yerlerdeki kıyaslamalarla içimden hesap yaptım. Bana göre o günün şartlarında bu kahvaltının hesabını yapıtım. Oğluma da söyledim. Hesap 35-40 TL olmalıydı. Kasaya geçtim. Hesap alan kişi “hepsini yazıp hesapladım. Toplam 11 TL hesabınız var” dedi. Bana çok düşük geldiği için hesap alan adama:
-İyi hesapladın mı? Üçer bardak çay içtik, fazladan yağlı ve yağsız lavaşlar geldi. Bunları kattın mı? Hesap bu kadar az olmamalı. Biz de şehirde kalıyoruz. Oğlum memur, şeklinde söylemlerde bulundum. Adam:
“Biz hesabı doğru yaptık, yanlışlık yok.”
“Sen burayı işletiyorsun. Kâr yapıyor musun? Bu kadar ucuzluk olur mu?”
“Kazanmasak burayı açar mıyız? Allah’a şükür kazanıyoruz” dedi.
“Allah Allah” deyip para üstü almadan çıkacak oldum. Para üstünü kabul etmediler.
(O yılda ekmek 1 lira idi. Bugün 7,5 lira. Kasım 2023’e göre o hesap 82,5 liradır.)
Oğlumla biraz dolaşıp evime gittik. Evi kontrol edip biraz daha dolaşırken ucuzluk her yerde güzümüze çarpıyordu. “Yollar ve tesisler pahalı” diye yiyecek almak istedim. Otlu peynir ve oraya mahsus kalın ve uzun lavaş için ara sokağa bir fırına girdim... DEVAMI YARIN