Çocuğum niçin başarısız?

Oğlumun veli toplantısındaydım. Diğer veliler de gelmişti. Öğretmeni, biz velilere çocuklar hakkında bilgiler veriyordu. Derslerle ilgili anlattıklarından sonra bir de dikkat etmemiz gerekenleri sıraladı:

"Ödev takibini ihmal etmeyelim. Derse gelirken kitap defterini alıp almadığına bakın!"

Bu şekilde ideal bir anne baba profili çiziyordu. Velilerden biri söz istedi:

"Hocam kusura bakmayın ama sizinle bir şaşkınlığımı paylaşmak istiyorum."

Hepimiz yönümüzü ona çevirdik. Öğrenci velisi anne anlatmaya başladı:

"Bu toplantıdaki amacımız ne? Anne baba olarak hepimizin çocuklarına olan ilgisi... Onların daha iyi birer öğrenci daha iyi birer çocuk olarak yetişmesi...

Ben kendi adıma söyleyeyim ki çocuğumun başarısı için elimden geleni yapıyorum. Ama çocuğumdan gerekli olumlu tepkiyi göremiyorum. Okul idaresiyle sürekli görüşmekteyim. Onlar da istediği kadar derse ilgi gösterdiğini söyleyemiyor. Çocuğum derslere ilgi göstermiyor. Sınıfa ilgi göstermiyor. Başarılı olamıyor..."

Sonra komşusundan örnek verdi şaşırdığını belirterek:

"Bizim eski mahallemizde gecekonduda yaşayan bir aile vardı. Kocası geceden sabaha kadar uykusuz rızık peşinde koşan bir insandı. Bir iş yerinde gece bekçiliği yapıyordu. Hanımı ise ağzı var dili yok bir kadıncağız. Garibim iki kelimeyi bir araya getirip konuşmasını bile bilmezdi. Hâl hatır konusunda saygıda kusur etmezdi ama hiçbir konuda bir fikri yoktu. Zaten okuma yazması da yoktu. Kocası da ilkokulu ancak bitirmiş.

Bu ana baba bizim aile yapımıza göre kıyas edilemeyecek derecede asosyal bir aileydi. Bunu anlatırken asla küçümsemiyorum. Aksine şaşkınlığımı dile getiriyorum. Bu ailenin iki çocuğu vardı. Her ikisi de okula kendileri gidiyordu. Her ikisi de okulda ne verilirse onunla eve dönüyordu. Evde ödevlerini kendileri yapıyordu... Ve sonuç... Her ikisi de hem derslerinde çok başarılı iki çocuk... Hem sınıfta öğretmenlerinin örnek gösterdiği terbiye ve olgunlukta... Hem birbirlerine karşı ve arkadaşlarına karşı son derece kibar ve saygılılar. Acaba diyorum, biz çocuklarımıza yön göstermek isterken, onları koruyup kolladığımızı zannederken, onlara bilgimizi sunarken bilerek bilmeyerek onların normal yetişme sürecine müdahale mi etmiş oluyoruz? Onun için mi bizim çocuklarımız bir türlü dengeyi bulamıyor?"