Çok sevilen bir çocuktum

Bir evde üç bebek evet... İkisi ağabeyimin çocukları... Üçüncüsü dört kardeşin en küçüğü olarak ben... Benimle de yengeciğim uğraşırmış hep. Düşünün bir kere... Kendi iki çocuğuna baktığı yetmezmiş gibi bir de doğup bebek olarak eve gelmiş görümcesine yani bana bakmış... Hiç yüksünmeden hiç kahretmeden... Ah elleri dert görmesin yengeciğimin, akşama kadar bez yıkarmış. Üç çocuğun üç bezini... Şimdiki gibi hazır bezler nerde? Şimdiki gelinler görümceye mi bakar? Bırak görümceyi, kendi evlatlarına bakmaktan aciz çoğu... Neyse ben düşe kalka büyüdüm, okul çağına geldim. Babam benimle çok ilgilenirdi. Ben de hoş sınıf birincisiydim. İstenmeyerek olmuştum ama artık evde çok sevilen bir çocuktum. Kader... Her şey bana güllük gülistanlık iken 4. sınıfta kasım ayında babamı kaybettim. Allah'ım ne acı bir gündü. Sen kimseye baba acısı gösterme Rabbim... Ağabeyim, dört çocuğu, yengem, ablam ben ve annem hep birlikte yaşıyorduk. Annemi, bazı haset komşu kadınları kışkırtıyordu: -Kocan öldü. Bak iki kızla dul kaldın. Elkızının eline düştün. Ne yapacaksın, ne edeceksin? Hâlbuki ağabeyim helalinden alın teriyle kazanıp getiriyor, biz yiyorduk. Bize bakıyor, kimseye muhtaç etmiyor, en önemlisi bizi gözetip koruyordu. Babamın acısını göğüslemeye çalışırken acıların en büyüğünü yaşayacağım hiç aklıma gelmiyordu. Dört ay sonra da annem vefat etti. Dokuz yaşımda hem annesiz hem babasız kalmıştım. Bu hâl benim için çok zordu. Ablam 16 yaşındaydı. O zamana göre çok büyüktü ama şimdiki zamanda daha çocuk. Hep beni korudu canım ablam. O yaşta, Rabbimin emir ve yasaklarına uyan bir çocuktum ama biraz da yaramazdım. Yetimliğin verdiği kimsesizliğin serbestliği miydi bilemiyorum... Yıllar acı tatlı akıp gitti. Meğer gerçekte bilmiyormuşum ana babasızlığı ama insan anne olduktan sonra anlıyor ve arıyor. Kıymetini biliyor ama arasa da bulamıyor. Rabbime sonsuz şükürler olsun beni başıboş bırakmadı. Dinini, kitabını, Ehl-i sünnet âlimlerini tanımayı ve öğretmeyi bana nasip etti. Ve iyi bir eş nasip etti. Mutlu bir yuvam ve dünyalar tatlısı bir evladım var. "Her şer gibi gözükende vardır bir hayır" derler. Şimdi anama babama arkasından Kur'an-ı kerim okuyan, ruhlarına yasinler, hatimler bağışlayan tek evlatları benim. Herkes anasının babasının kıymetini bilsin. Onlara iyi davransın. Sonra onlar bulunmuyorlar... Allah herkese hayırlı evlat nasip etsin. Âmin... "Yalnız ama huzurlu"-İstanbul > Yazışma adresi: Türkiye Gazetesi İhlas Medya Plaza 29 Ekim Caddesi, 34197 Yenibosna/İstanbul Faks: (0212) 454 31 00