Cömerdin ikramı şifadır

“Ah cömert biri olsa da gitsem yanına ne ikram ederse yesem midemin yanması geçse...”

 

 

 

Rahmetli babam Müktefi Yazıcı, Enver Abilerden duyduğu hadis-i şerifi arada bir yeri ve zamanı denk geldiğinde söyler ve naklederdi...

 

Ben de bunu babamdan dinlemiştim. Hadis-i şerifi söyleyeyim önce: "Cömerdin yemeği şifa, cimrinin yemeği derttir, hastalıktır."

 

Hatta bununla ilgili gazetede okumuştum. Bir kimse, hastalanınca arkadaşlarını ziyarete gidermiş. “Sen hastalanınca hastaneye değil, komşunun evine gidiyormuşsun bunun hikmeti nedir?” diye soranlara (Cömerdin yemeği şifa, cimrinin yemeği derttir, hastalıktır) hadis-i şerifine uyuyorum. Cömert olan komşuma gidiyorum” demiş.

 

Babam rahmetlinin de midesi hassastı. Ekşime, yanma gibi rahatsızlıklar oluyordu. Yine bir gün böyle midesi yanmaya başlıyor. Yanında taşıdığı asit giderici pastillerden filan alıyor ama bir sonuç yok... Odada kıvranırken hatırına bu hadis-i şerif geliyor... Diyor ki içinden: "Bir cömert olsa da gitsem yanına ne ikram ederse alıp yesem midemin şu yanması bir geçse..." Derken hatırına geliyor... Başka bir zamanda Enver Abi, Gümüşçü Hüseyin isimli Ağabey hakkında diyor ki: “Gümüşçü Hüseyin Ağabey cömerttir kardeşim...”

 

Gerçekten de o abinin eli çok açıktı... Her gelene mutlaka bir şey ikram ederdi... Özellikle “bir şey alıp vereyim” gibi bir durum da değildi. O an için yanında ne var ise, veya ne alabiliyorsa samimi olarak misafiriyle paylaşmak ve dua almaktı muradı. Tam bir gönül adamıydı...

 

Babam diyor ki: “Ha aklıma geldi... Gideyim Hüseyin Ağabeyin yanına... Ne verirse ikramından yiyeyim, mideme şifa olur inşallah. Çünkü onun cömert olduğunu Enver Abi söylemişti. Ben şahidim... Cömerdin ikramı da şifa olduğuna göre haydi yürü...”

 

Biniyor aracına gidiyor dükkânına... Selam verip ne ikram ederse yiyecek... Kendi durumunu da hiç söylemiyor. Gümüşçü Hüseyin Ağabey de ne ikram ediyor biliyor musunuz?

 

Halka tatlısı... Halka tatlısı ki hafif mideyi yakar... Adana’da güzel bir halka tatlısı satan yer vardı... Oradan halka tatlısı alıp getirip önüne, ikram ediyor. Rahmetli de bu şuur ve teslimiyetle başlıyor yemeye... Rahmetli tatlıyı da severdi... Bir iki üç... Ve iyileşiyor, geçiyor ağrısı... Hatta bunu daha sonra karşılaştığında da Enver Abi'ye arz ediyor... Rabbim mekânlarını cennet eylesin...

 

     Halid Yazıcı