Ailece tedavisine gittiğimiz bir dok-tordu. Odasında çay içiyorduk. Bir insandan söz etmeye başladı. Gördes'te rızkını çöp toplayıp kazanan bir adam... 50 yaşlarında. Bugüne kadar lokantada hiç yemek yememiş. Cimriliğinden ya da sağlıklı beslenme kaygısından değil... Bu yaşına kadar lokantada bir öğün yemek yiyecek parası olmamış hiç... İftara bir saat var... Yemekler hazır... Bir bakıyor karşıdaki Tekel binasının önünde çöp konteynerini karıştıran biri. Tanıdık bir sima... Kendileri iftar hazırlığında o çöp konteynerinde... Bu mübarek ayın hürmetine sadaka niyetiyle bir miktar para vermek üzere yanına varıp selam veriyor. Selamı alırken gülümseyen bir yüz: -Ooo doktor bey merhaba. Sizi uzun yıllar görmüyorum, nerelerdesiniz? Hâlinden şikâyet etmediği gibi hal hatırı o soruyor. Doktor bir iki kelam sonrası parayı uzatıyor: -Lütfen bunu kabul eder misin? Parayı almadığı gibi cevabı ibretlik: -Hâlimize binlerce şükür. Televizyonları görüyorsundur. Somali'de insanlar açlıktan ölüyor... Biz onlara göre ne kadar şanslıyız değil mi? Çöp toplayan birinden beklenmedik bir üslupla devam ediyor: -Sabah erkenden çöp araçlarının çöp boşalttığı yere gidiyor, ne çıkarsa işe yarayanları topluyorum. Sonra da şehirdeki çöp kutularını dolaşıyorum. Bu bazen gece 04:00'e kadar sürüyor. Ne yapalım. Kötü yola sapmayalım, harama, suça bulaşmayalım diye çalışıyoruz. Allah'a binlerce şükürler olsun. Almak istemediği parayı, doktor çok ısrar edince sırf o üzülmesin diye olsa gerek alıyor ve doktora hayır duada bulunuyor. Üç beş dakika süren ama hiç beklemediği bir insandan hiç beklemediği bir konuşma doktor bey için müthiş bir ibret tablosu oluşturuyor. Çünkü karşısında üstü başı yaptığı iş dolayısıyla kirli ama çok vakur, çok haysiyetli bir insanla karşılaşıyor. Zamanında eğitim alamadığı için bir mesleği olmayan bu vatandaşın ne devletine ne de Gördes halkına sitemi var... Aksine konuşmasında ve tavrında hiçbir şikayet duygusu olmadığı gibi vakurlu, haysiyetli ve imanlı biri. Aradan iki hafta geçiyor. Doktor Bey bayramın ikinci günü ekmek almak için fırına gidecektir. Bir iki adım attığında bir de bakar ki yine o adam. Karşıdaki çöp konteynerinde... Sırtı da doktora dönük... Doktor, onu görünce heyecanlanır. Çünkü ilk görüştüğü günden beri evde temiz atıkları biriktirmiştir. Bu insana verecektir. Fırsat bu fırsat. Hemen merdivenlere yönelir. Adam çöp konteynerinden ayrılmadan ona yetiştirmek ister. (Devamı yarın) > Yazışma adresi: Türkiye Gazetesi İhlas Medya Plaza 29 Ekim Caddesi, 34197 Yenibosna/İstanbul Faks: (0212) 454 31 00