Eline dokundum annemin

"Ben rahmetli anamın mezarını en son 2007 yılında ziyaret edebildim. O zamandan beri de hiç gidemedim."

Ağabeyim şaka diyordu ama bana zulüm olan hareketlerini annem engeller diye evden çıkınca yapıyordu. Gerçi evde bacılar da vardı ama kızlar onun korkusundan ağzını açamazdı.

Annem 2003 yılında vefat etti! Hem migren, hem tansiyonu vardı. Ben annem eve gelecek diye bekliyordum. Çünkü kimler beyin kanaması geçirdikten sonra iyileşip ayağa kalkmamıştı ki? Birçok örneği vardı. Bir de annem daha önce de çok hastaneye yatmış ama her seferinde iyileşip geri gelmişti.

Ama bu defa anneciğim 31 Mart sabahı ruhunu Hakka teslim etti. O zamana kadar ben annemin iyileşip eve döneceğini bekliyordum.

Cenaze sebebiyle gelenler o gün rahmetli anamızın hatırına bize de selam veriyordu.
Mezarlığa varınca arabadan indik! Annem bir battaniyeye sarılı yatıyordu! Eline dokundum annemin! Yüzünü hiç görmediğim anneme bir daha dokunamayacağımı bilerek, dokunmak çok acı gelmişti.

Kapağı kaldırıp annemi öpmek istedim... Bizim dükkânın kiracısının hanımı olan teyze beni oradan uzaklaştırdı. Annemi toprağa verdiler ve eve geldik. Evdekiler ağlaya dursun ablamın kayınları hem erkek misafirlerimize hizmet ediyorlardı hem de beni sürekli evden uzaklaştırarak (!) teselli etmeye çalışıyorlardı. Bu arada evimizde taziye için gelenlerden teyze ve halalarım, bana "annen hep siz noksan çocuklarının derdinden ve kahrından öldü" deyip durdular. İlk bir ay böyle geçip gitti. Ölümden bile biz sorumlu tutulmuştuk.

Bizde âdettir. Her perşembe günü mezarlığa gidilir. Bir defasında ben de gitmek istedim. Ağabeyim beni tekme tokat dövdükten sonra çıkıp gitti. Ben rahmetli anamın mezarını en son 2007 yılında ziyaret edebildim. O zamandan beri de hiç gidemedim.

Anamın vefatından hemen sonra babam evlenmek istedi. Evliliğine sakat çocukları olduğunu ve onlara bakmak zorunda olduğunu bahane etti. Teyzem, annemin vefatı için bize geldiğinde taziyede teyzeme, kızını kendisine vermesini söyledi. Bahanesi sebebiyle de teyzemi ikna etti. Ve babam annemin vefatından 45 gün sonra teyzemin kızıyla evlendi.
Dışarıdaki insanlar bu kadar erken yaptığı bu evliliğini kınamasın diye "benim sakat çocuklarım vardı ben çocuklarıma baktırmak için evlendim" diye havasını vermek için gidip teyzemin kızını aldı.

Ama yeni hanımının gözüne daha tatlı görünmek için hemen her gün ya beni ya da zihinsel engelli ablamı banyoda duran su hortumlarıyla döverdi!  (DEVAMI YARIN)