Emekli bir hemşireymiş!

Tedarikliydim yanımda kıymetli dinî eserler vardı... Hayatın son çizgisinde dengesini bozmadan emin adımlarla yürüyen bir teyze... Yatağından zor kalkarken, hafif kamburunun çıkmış olması ve elindeki bastonu beni bu düşüncelerimden hiç uzaklaştıramadı. Neden mi? Annem odasını bir arkadaşla paylaştığını söylemişti ya. O gün ziyarette sormuştum anneme: -Oda arkadaşın şimdi nerde? -Namaz kılıyor evladım, demişti annem. İçeride olduğunu söyleyince girmedim... Bekledim bir hayli. Öyle ki bu bekleme süresinde nice aceleci imam teravih bitirirdi!.. Belki yarım saatten fazla bekledim... Oh nihayet geldi yanımıza. Ne kadar sevimliydi namaz sonrası hâli. Tatlı bir ihtiyar mı desem, yoksa mis kokulu bir bebek mi? Bilmem ki ne desem... Başında örtüsü! Bir çocuk gibi bedeni... Kokusu çocukluğumda duyduğum yeşil sabun kokusu! Gözler masmavi... Emekli bir hemşireymiş... Hiç evlenmemiş... Ne bir kocası olmuş hayatta, ne de bir evlat sahibi... Sırtı ise yalnızlık ve gurbetin yükünü taşımaktan iki büklüm olmuş... Hayatımda namaz kılan birçok insan gördüm. Genci yaşlısı... Fakat bu teyzeye ilk anda duyduğum sevgi saygıdan öte bir duyguydu. Huzurevine her gittiğimde duyduğum o kasvet duygusu onu gördükçe üzerimden kalkmıştı. Acaba onu niçin sevmiştim böyle ilk gördüğümde? Bunu sonra anlayacak ve hayret edecektim. O gün, yanımdaki kıymetli bir iki dinî eseri o maviş teyzeye özenerek takdim ettim. Dünyalar benim oldu... Annemin oda arkadaşı nasıl da böyle muhterem bir teyze... Allah'ım nasıl da rastgeldiler annemle? *** Aradan birkaç ay geçmişti. İş yerindeyim. Telefonum çaldı. Arayan annemdi. -Buyur güzel anacığım benim. Birkaç sevgiden doğan sitem cümlesi ve hal hatır sorduktan sonra konuya geldi annem: -Bak ne diyeceğim, dedi ve ekledi: -Hemen gelmen lazım... Biz tartıştık, kavga ettik! -Ne kavgası anne, kiminle? -O kadınla! -O kadın derken? -Beraber kaldığımız o kadın. Maviş dediğin teyze işte... Şimdi odamızı ayırıyorlar! -Anne sen ne yaptın! Yoksa o teyzeyi üzdün mü? -Şuna bak, anasından yana olacağına kimi kayırıyor? İçim cızz etti... Dedim ki: -Anacığım ben seni düşündüğüm için. Şimdi bu teyzeyle ayrılırsan odana kim bilir nasıl bir insan gelecek. Sakın ayrılma o teyzeden. -Olmaz artık! Hem özel odaya başvurdum bile. Parası biraz yüksek ama ne yapalım. Yetmezse sizden alırım. -Ben hemen geliyorum. Sosyal Servisle bir görüşelim Annemi özel odaya naklettik. Ya Maviş Teyze? Yanına gitmeye cesaret edemedim ki... (Devamı yarın) > Yazışma adresi: Türkiye Gazetesi İhlas Medya Plaza 29 Ekim Caddesi, 34197 Yenibosna/İstanbul Faks: (0212) 454 31 00