Erdoğan hakkını helal eder mi?

"Bilmiyorum her gün arkasından laf ettiğimiz Erdoğan acaba bize hakkını helal eder mi?.."

Çocukken pek ayık gezdiğini hatırlamazdık. Mahallemizde herkes tanır ama hiç kimse sevmezdi. Onun bir masa arkadaşı vardı, onunla takılırlardı.
Geçtiğimiz günlerde bir arkadaş söyledi:
-Senin filanca var ya?
-Ee?
-Hastalanmış da Bezmiâlem Vakıf Üniversitesi Hastanesine getirmişler.
Doğrusu hiç etkilenmedim. Gençliğini sarhoş olarak geçirmiş bir insandan bana neydi? Ne camide görürdük onu ne bir dost meclisinde. Ne düğünde katılırdı insan içine ne bir köylümüzün cenazesine gelirdi. Bizim geleneğimiz bugün bile devam eder. Cenazelere katılmayanın cenazesine kimse katılmazdı.
Sonra bir düşündüm. Burası İstanbul'du... Düzce'den alıp getirmişlerdi. Ne de olsa gurbetteydi. Üstelik hastaydı ve de yaşlı... Dedim ki:
Onun yaptığı hatalar ona aitti. Bana ise babalarımızın emsali olan yaşlı bir köylümüzün hastanede ziyaretine gitmek yakışırdı. Kültürümüzün, örf ve âdetlerimizin her şeyden de önemlisi inancımızın gereği olarak hasta ziyaretine gittim...
Vardım baktım ki yatağında yalnız yatıyor. Beni görünce öyle bir sevindi ki anlatamam. Köyümüzde iken hiç merhabamız olmasa da birbirimizi tanıyorduk ya, o yetiyordu. Çok duygulandı. Dedim ki:
-Nasılsın iyi misin?
-Çok şükür işte hastanede yatıyorum.
-Nasıl iyi bakıyorlar mı?
-Yoğurt dök yala. Öyle temiz bir hastane. Bize kendi evimizden iyi bakıyorlar.
Sonra gözleri doldu geldi:
-Biz gençliğimizde hep halk partiliydik. Yıllarca da parti taassubu yüzünden Başbakanımız Recep Tayyip Erdoğan'ı hep tenkit ettik, hiç beğenmedik. Şimdi bakıyorum da bu güzel hastaneleri bu hastanelerdeki bu insanca hizmeti bizlere sunan bu adama haksızlık etmişiz be oğlum. Bilmiyorum her gün arkasından laf ettiğimiz Erdoğan acaba bize hakkını helal eder mi? Boşuna günahını almışız...
Onun bu itirafları doğrusu hoşuma gitti. Başbakanımızın ülkeye yaptığı hizmetleri hastaneye düştüğünde anlasa da yine de memnun oldum.
Ziyaret bittiğinde "ben yine geleceğim" diyerek ayrıldım. Aradan birkaç gün geçtiğinde bu kez bir de hediye alarak gittim ziyaretine. Çünkü bu defa Başbakanımızın kıymetini bilen birinin ziyaretine gidiyordum. İçimden ona bir hediye almak geldi.
Gittim ki yerinde yok... Devamı yarın