Geçmişle ilgili ne özlüyorsun?

"Gözlerim görse eski arkadaşlarım yine musallat olurdu. Belki aralarında cezaevine girenler gibi ben de mahpusta olacaktım!.."

Eski öğrencim Bekir'in gözleri kör olduktan sonra hayata bakışı da değişmişti ama böylesini hiç tahmin edemezdim. Çocukken iki sene okutmuştum. Yaramazlıktan zapt etmek mümkün değildi. Şimdi o çocuk büyümüş, gözleri görmez olmasına rağmen öğretmen olmuştu. Dedim ki Bekir öğretmene:
-Geçmişle ilgili ne özlüyorsun Bekir?
Bekir durdu, düşündü... Duygulandığı ses tonundan belli oluyordu:
-Hocam, annemin babamın yüzünü görmek isterdim. Çünkü yirmi yıl onların yüzünü güldüremedim. Bir kerecik bile sevindiremedim. Şimdi onlar benim bu hâlimle övünüyor ama onların gülümseyişleri nasıl, onu bilmiyorum. Onu görmek isterdim. Yine kardeşim evlendi. İki tane çocuğu var. Onları öpüp kokluyorum ama yüzlerini göremiyorum. Yine bazen uykudan uyandığımda gece mi gündüz mü olduğunu anlayamıyorum. İşte o zaman keşke görebilseydim diye iç geçirdiğim oluyor.
-"Neden ben?" diye üzülüp isyan ettin mi?
- Allaha şükür bir gün bile isyan etmedim. Bunda da vardır bir hayır dedim.
Hatta annemi babamı bile "engelli insanlar eğer sabredebilirse hayatları engelsiz olanlar kadar güzel olabilir" diyerek teselli ettim. Anlayacağın biz ailece bu durumu Allah'ın takdiri diyerek kabullendik ve alıştık.
Hatta düşündüm de gözlerim görse eski arkadaşlarım belki yine musallat olurdu. Belki aralarında cezaevine girenler gibi ben de mahpusta olabilirdim. Şu an gözlerim görmüyor ama bu karanlığın sayesinde nice günahlardan nice haramlardan kurtulmuş oluyorum.
İkindi vaktine doğru kalkıp Emir Sultan hazretlerinin türbesine yöneldik. Benim kolumda bir adım gerimden geliyordu. Geçtiğimiz yerleri kokusundan anlıyor gibi biliyordu: "Yeşil Cami'ye geldik hocam" dedi ve ekledi: "Buraya geldiğimizde annem gözlerimin kör olmaması için hep dua eder ben de 'âmin' derdim."
Bekir ile ikindi namazlarını kıldık. Cami bahçesinde arkadaşının gelmesini beklerken dedi ki:
-Hocam Allah Bursa'dan ayırmasın.
-Niçin?
-Gözlerim görmeden Bursa'yı çok iyi bildiğim için, şimdi nerede hangi cami, nerede hangi türbe var hepsini biliyor ve zihnimdeki fotoğrafla oraları rahatlıkla dolaşıyorum.
Arkadaşı gelip de Bekir'i yolcu ederken arkasından iç çektim: "Ah biz de Bursa'ya, Bekir'in görmeyen gözünden bir bakabilsek!.."
           Ramazan Günhan-Bursa