Gözyaşlarımı gizleyemedim...

-Bu çizdiklerine karikatür derler biliyor musun?

-Biliyorum...

-Aferin ne de güzel çiziyorsun.

Dünyalar benim olmuştu... Sevincimi Sevim Öğretmen de fark etmişti... Gülümseyerek tatlı bir yönlendirmeyle dedi ki:

-Sen öğrencisin... Bu çizdiklerin ise büyüklerin resimleri... Bunları çizmek yerine sana bir öneri getirsem kabul eder misin?

-Ederim...

-Öyleyse yarını bekle... Sana bir sürprizim var...

Yaşasın... Bu benim için çok önemliydi... Ama yarın ne olacaktı onu da bilmiyordum... Ertesi günü iple çektim... Gözüm sabah kahvaltısından itibaren Sevim Öğretmende idi...

Yurtta kaldığım oda üçüncü kattaydı... Kapının aralandığını ve Sevim Öğretmenin içeri girdiğini görünce sevinçle ayağa kalktım... Elinde kocaman bir resim defteri ile gelmişti... Gözlerime inanamadım... Dedi ki:

-Bu resim defterini sana aldım...

-Bu benim mi şimdi?

-Evet... Sen çok güzel bir ressam olacaksın...

-Size çok teşekkür ederim öğretmenim...

-Bir de resim isteyebilir miyim? Şu odandan dışarı bak... Gördüğün manzarayı defterine çiz... Denemek ister misin?

-İsterim...

-Haydi o zaman...

Beni mutluluklara gark ederek, küçücük beynime motivasyon ve umutların en dolusunu vererek çekip gitti...

Üçüncü kattan karşıya baktığımızda, o yıllarda göğe uzanan gökdelenler yoktu Yakacık'ta... Birkaç irili ufaklı apartman vardı... Önlerinde ağaçlar vardı... İrili ufaklı bu apartmanları, ağaçları, sahili ve ufukta masmavi çarşaf gibi uzanan denizi çizdim... Sonra da gökyüzünü sahici bir atmosfer güzelliğinde resmin üstüne giydirdim...

Resim bittiğinde kalbim sevinçten ve heyecandan küt küt atıyordu... Çünkü bir bakıma Sevim Öğretmenim görecek ve bana not verecekti... Ve ben bu defteri almayı hak edip etmediğimi belli edecektim...

O manzara resmini gören Sevim öğretmenin, "Aman Allah'ım, ne güzel bir tablo olmuş böyle!" dediğini hatırlıyorum...

Sevinç gözyaşlarımı gizleyemedim... Dedi ki öğretmenim:

-Beni yanıltmayacağını biliyordum. Şimdi bir şey daha istiyorum:

-Buyurun öğretmenim...

-Beni utandırmayacaksın... Bu resim defterini resimlerle dolduracaksın tamam mı?

-Tamam...

Her bir sayfasına bir resim çizdiğim o resim defteri benim ilerideki meslek hayatımın da ilk dokümanı olacaktı... Ve o defteri yakın zamana kadar muhafaza ettim... Sevim Öğretmenimi ve hatıra resim defteri kalbimin en mutena köşesinde aynı tazeliğiyle durur...

         D. Şahin-İstanbul