Hatıralar kimliğimizdir

“Ramazan Bayramı'nın ilk günü ailemizle bayramlaşır, büyükleri ziyarete yola çıkardık...”

 

 

 

Bazen kendimi azarlamak geliyor içimden. “Olayları yüzeysel biçimde yorumlasan da her şeyde bir acaba aramasan” ne olur diyorum kendi kendime... Veya “aksaklıkları hep sen mi görüyorsun” gibi sözler söylüyorum.

 

Yıllar önce bulunduğumuz yerdeki bazı arkadaşlar Ramazan Bayramı'nın ilk günü ailemizle ile bayramlaşmıştık. Sonra da günün akşamı İstanbul’daki arkadaşlarla buluşup bayramlaşmaya niyet etmiştik. Galiba 1977 yılıydı. Bayramın ikinci günü sabah İstanbul’a indiğimizde öğrendik ki büyük İslam âlimi Hüseyin Hilmi Işık Efendi, Tepebaşı Gazinosu'nun bahçesinde sohbet edeceklermiş. Bu bizim için çok sevindirici bir haber olmuştu. O zaman hiç sağda solda oyalanmadan o sohbeti dinlemeye yetişmeliydik. Birkaç arkadaş birlikte oraya hareket ettik. Sadece biz değil bizim gibi bu güzel haberi duyan onlarca insan gelmişti... Gelenler çok kalabalıktı. Şahsen bayramlaşma olamaz diye düşündüm. Çünkü buna yaşları müsait değildi. Ama yine de bize ayakta hitap etmeye çalıştılar.

 

Buyurdular ki:

 

“Bir zat bana 'hep hocam hocam diyorsunuz, hocanız size ne öğretti?' deyince ona şöyle söyledim:

 

-Hocam bana kim sevilir kim sevilmez onu öğretti. Bu da bana yetti, demiştim, buyurdular.

 

Hocalarından ve diğer âlimlerin hâllerinden yaşayışlarından bahsediyorlardı ki gazinonun kapalı alanından orkestra müziğinin sesi, yüksek perdeden gelmeye başladı. Acaba “bu mübarek zat ne tepki verecek?” diye merak ederken onlar beden diliyle “müdahale etmeyin” diye işaret ettiler. Seslerini biraz daha yükselterek buyurdular ki:

 

“Süleyman Cevzî hazretlerinin fetva kitabında yeryüzüne fıkıh kitaplarını göndermenin emr-i bil ma’ruf olduğu yazılıdır.”

 

Bunları ben kürsüye yakın olduğum için duyabildim. Sohbet bittiği hâlde orkestra müziği devam ediyordu. Akşam çalacakları müziğin provasını yapıyorlarmış. Aslında sohbetin bitmesini bekleyebilirlerdi. O günden beri fıkıh kitaplarının Müslümanlığı anlatmakta ne kadar önemli olduğunu düşünürüm ve emr-i bil ma’ruf niyetiyle fıkıh kitapları alıp dağıtırım, dağıtanlara yardımcı olurum. Rabbim onlardan razı olsun...

 

     Mustafa Ali Mahdum