"Hayır, çok masraflı olur!"

Bir terziye sordular: -Kaç senedir kumaş kesiyorsun? -Otuz senedir. Yani gözü kapalı keserim. -Peki ölüm anında da? Terzi boynunu büktü: -O an nasıl yapabilirim ki? Dediler ki: -Otuz sene boyunca yaptığın ve gözü kapalı kesecek kadar kolayladığın bir işi ölüm anında yapamazken, dilinde hiç söylemediğin kelime-i şahadeti son nefeste nasıl söylersin? Kıssadan hisse derler... İslam âlimlerinin kitaplarında, sohbetlerinde; insanların vefatında son nefesin çok önemli olduğu, her fırsatta anlatılmaktadır. Hatta bu âlimler; "İmanla gitmeye vesile olan 'kelime-i tevhit', 'tövbe istiğfar' gibi tesbihatları çokça söyleyip kalbe yerleştirmelidir" diye buyuruyorlar. Bu konuda yaşanmış bir hatıramı anlatmak istiyorum. 1980'li yıllarda Elazığ'da, Türkiye Gazetesi Bölge Müdürlüğü görevinde bulunuyordum. Büromuzun karşısında Şehit İlhanlar Caddesinde bir cami vardı. Caminin bilgili, Ehl-i sünnet itikadında, sevilen sayılan bir de imamı vardı. Bir cuma günü vaazında, son nefeste imanla gitmenin öneminden bahsederken; yaşadığı, ibretlik bir hatırasını anlattı: "İki gün önce, camimizde ikindi namazını kılmış kapıdan çıkıyordum ki bir genç karşıladı bizi: -Hocam, bizim evimiz iki sokak yukarıdadır. Seksen yaşlarında bir dedem var. Bir haftadır koma halinde yatıyor. Fakat bir türlü can veremiyor. Gelseniz de, biraz Kur'an-ı kerim okusanız, bize manen yardımcı olsanız, dedi. Müezzin arkadaşımla birlikte gittik. Gerçekten yaşlı bir adamcağız, gözleri kapalı yatıyordu. Ancak arada bir "Hayır, çok masraflı olur" diye mırıldanıp duruyordu. Baş ucunda Kur'an-ı kerim okuduk. Kelime-i şehadet söyledik. Kendisine de söyletmek istedik. Ama adamcağız yine "Çok masraflı olur" diye mırıldanmaya devam etti. Gence dönerek dedim ki: -Deden neden böyle sayıklıyor? O da hayret içerisinde cevap verdi: Bilemiyorum. Ama dedem İstasyon Caddesi tarafında esnaflık yapardı. Eli sıkı idi. Masraftan çok çekinirdi. Hayatta iken bu ifadeyi çok tekrar ederdi, dedi. Biz ne kadar uğraştık ise de adamcağıza başka bir kelime söyletemedik. Adamcağız o halde vefat etti... İnsan vefat edeceği zaman aklı ve şuuru gidiyor. Sadece şuuraltında kalan ve hayatta iken çok tekrar ederek kalbine yerleştirdiğini unutmuyor. Bizler de Allahü teâlâyı çok anarsak son nefeste kelime-i tevhidi söylemek de Allah'ın izniyle kolay olur" dedi. Bu imam efendinin anlattığı ibret dolu hatırayı yıllardır unutamadım ve sizlerle paylaşmak istedim. Ahmet Yazıcı-İstanbul > Yazışma adresi: Türkiye Gazetesi İhlas Medya Plaza 29 Ekim Caddesi, 34197 Yenibosna/İstanbul Faks: (0212) 454 31 00