Hikmetinden sual olunmaz...
"Evimizden bize ait olmayan bir cenaze çıkacaktı... Ambulans gelecek alıp götürecek polis gelecek soruşturacaktı..."
Geçtiğimiz hafta salı günü ikindi vakti, birdenbire kim olduğunu ne olduğunu bilmediğimiz, olayın nasıl geliştiğinden haberimiz olmayan bir şekilde bizim balkon odamızda yukarıdan bir kadıncağızın düşmesi ile ailecek şoka girmiştik. Ne yapacağımızı bilemiyorduk!
Kadın düşer düşmez olay yerinde can vermişti. Panik ve korkuyu atlatır atlatmaz polise ve ambulansa haber vermiştik. Bu arada bağırış çığırış seslerine apartmanın diğer sakinleri de koşup gelmişti. Evimiz ana baba gününe dönmüştü. Apartmanın diğer sakinlerinden kadıncağızı tanıyanlar oldu. Herkes çok üzgündü. Herkes çok şaşkındı.
Bu arada apartmanın kapıcısı geldi. Ellili yaşlardaki kadıncağızın yerde cansız yatan bedenini görünce tanıdı:
"Bu teyze, yukarıda yedinci kattaki filanca teyze..."
İsmimi de söyledi... Ailesine de haber verilmiş olmalıydı. Meğer apartman komşumuzdu. Sonra kadıncağızın ruh hâliyle ilgili değişik rivayetler söylenmeye baladı...
Kiminin dediğine göre kadıncağızın psikolojik sıkıntıları varmış. Bunalımda olduğu dönemler varmış. Acaba böylesi bir bunalım anında balkondan aşağı kendini boşluğa mı bırakmıştı?
Kiminin dediğine göre balkonda sandalyeye çıkıp çamaşır filan asarken dengesini mi kaybetti de düştü? Bunların hangisinin doğru olduğunu, hangisinin sebep olduğunu biz bilemiyoruz. Allah taksiratını affetsin...
Bizim bildiğimiz evimizden bize ait olmayan bir cenaze çıkacaktı... Ambulans gelecek alıp götürecekti. Polis gelecek soruşturacaktı... Yakınları ağlaşacaktı... Hepsi mukadderattı...
Dedim ki kendi kendime; "Ölüm geldi cihana, baş ağrısı bahane" derler. Herkesin son nefesi bir şekilde tamamlanacaktır. Bu tanımadığımız apartman komşumuzun eceli de yedinci kattan bizim bu balkona düşerek bu odada gelecekmiş. Hikmetinden sual olunmaz Rabbim. Bu odada şimdiye kadar arkadaşlarımız geldiler. Güzel sohbetler edildi. Evliyanın ruhlarına dualar gönderildi. Kur'an-ı kerimler okundu, kelimeyi tevhitler söylendi... İnşallah o âlimlerin hürmetine Rabbim bu komşumuzun taksiratını af ve mağfiret eder.
Biz de o hafta arkadaşlar için okuyup bağışlamaya niyetlendiğimiz doksan bin kelime-i tevhidi bu komşumuzun ruhuna bağışladık. Allah cümlemizi görünür görünmez kazadan beladan muhafaza eylesin. Ölmüşlerimize rahmet eylesin...
Hüsnü Gökmen-İstanbul