İkiz kardeşlerin veresiye oyunu!

Şimdi ihtiyar bir bakkal olarak doksanlı yallardaki bakkaliye anılarımdan birkaçını paylaşmaya devam ediyorum...

 

Tabii ben henüz kabarık tutar olmadığı için üzerinde durmadan “evden almıştı çocuklar” dedim. Adam da bundan sonrası için tedbir alma şansı olacağından ses çıkarmamıştı... Hatta zannediyorum, benim mesajımı bile anlamıştı...  

 

Nitekim ertesi günden sonra o minik defter ile alışveriş yapılmaya devam edildi ama öyle lüks alışveriş de olmadı... Adam da bütçesinde sürpriz alışveriş görmekten kurtuldu...

 

Yine bir gün mahallemize gelen komşular arasında on on iki yaşlarında ikiz kardeşler vardı. O kadar ki tek yumurta ikizleri... Anneleri bile ayırt etmekte zorlanıyor... Bir gün birisine bir şey verip veresiye defterine yazdım. Ama aradan geçen süre içinde bu parayı onlardan tahsil edemedim.

 

Niye mi? Gelen çocuğa “oğlum benden böyle bir alışveriş yapıldı ama” diyordum. Sorduğum çocuk diyordu ki:

 

“Onu ben almadım, kardeşim almıştır...”

 

Birkaç defa dükkâna gelen bu ikizlerden hangisi ise hatırlattığımda “ben almadım kardeşimdir” diyordu. Belki de ben hep aynı kardeşe soruyordum bilemiyorum ama o parayı tahsil edemedim. İkisini de bir araya getirme şansım olmadı. Zaten aldıkları da çocukça bir alışverişti... Onlar çocukça beni kandırmış da olabilirler ama ben onlara hakkımı helal ettim...

 

Bakkallık çok muhteşem bir meslekti... Bugün bile mahallede karşılaştığım, bugün anne olmuş, baba olmuş ev bark sahibi olmuş dünün çocukları beni gördüklerinde “Fahri amca hakkını helal et, çocukken bakkalından şekel almış yemiştik”, “lokum alıp yemiştik”, “bisküvi alıp yemiştik” diye söylerler mahcup bir saygı ile... Ben de hepsine hakkımı helal ettim zaten. Onlar benim çocuklarım hepsi...

 

Bir de inşallah şöyle bir düşüncem var... Mahallemizde tanıdığım samimi olduğum, 2.-3. kez umreye gidecek olan birkaç arkadaşımdan rica edeceğim. Mahallelerdeki dükkânlara uğrayıp bakkala “veresiye ödemekte zorlananların parasını ödesek sen de defterden silsen, bunu bize yapar mısın?” diyeceğim. Ben esnaf adamım, veresiye veren insan zaten merhametli insandır, hile yapmaz... Sonra da o varlıklı arkadaşıma gücü yettiği kadar umre parasından veresiye borçlarını ödemesini rica edeceğim. Bunun çok önemli bir sadaka ve sosyal yardımlaşma olduğunu düşünüyorum. Rabbim niyetlerimizi hayreylesin.

 

     Fahri Dizi-Ordu