İnegöl’den Artvin’e hasta ziyaretine...

“Balıkesir’de gece geç vakitte ancak bulabildiğim bir otobüsle Bursa’ya hareket ettim...”

 

 

 

Benim köyüm Doğu Karadeniz’in Gürcistan sınırındaki göğe yakın toprakların merkezi Artvin’in güzel ilçesi Şavşat’ın sınırdaki Akdamla köyüdür. Yaylamız tam sınırdadır. Karşı tepeye çıkınca Gürcistan’ı çok rahatlıkla seyredebiliyoruz. Ormanlar ve yeşilliklerle kaplı dağ ve yayla manzarasını seyretmeye doyum olmuyor. Ne zaman fırsat bulup Balıkesir’den oralara gidersem Türkiye’nin en batı köşesinden yine yurdumuzun en doğu Karadeniz bölgesine varırsam her zaman “Yunanistan’dan Gürcistan’a geldim” diye söylüyorum. Gerçekten de memleketim, köyüm çok güzel ama ne yazık ki en büyük sıkıntımız buraya çok uzak olması ve ulaşım zorluğudur.

 

28 Haziran 2024 günü geç vakitte aldığım bir telefonda uzun zamandır rahatsız olan ablamın durumunun çok kritik olduğunu ve Kars’ta yoğun bakıma alındığını öğrenince Balıkesir'de evimden alelacele eşimin hazırladığı bir valiz, ilaçlarımı ve diğer acil kullanımlık eşyalarımı alarak Balıkesir terminaline vardım. Bu arada bir yandan da daha çabuk gitmek uçak otobüs tren gibi bütün ulaşım araçlarından bilet almaya uğraştım ama o gün okulların tatile girmiş olması, asker sevkiyatı ve hafta sonu tatilinin başlaması nedeniyle hiçbir ulaşım aracında yer bulamadım. Gece geç vakitte bulduğum bir otobüsle Bursa’ya hareket ettim. Gece 01.30’da vardığım Bursa’da yeğenimle buluştuk. O vakitte hiçbir araçta yer olmadığı için ancak ertesi gün öğleyin Bursa’dan Artvin’e bir otobüste en arkada 2 kişilik yer bulabildik. Yeğenimle birlikte ertesi gün öğleyin İnegöl’den başlayan yolculuğumuz bir sonraki gün öğleyin Artvin’de sonlanabildi. Oradan da bulduğumuz bir vasıtayla Kars’a hareket ettik ve ancak akşama Kars’a ulaşabildik. Hastanede yoğun bakımda yatan ablamı uzaktan da olsa ziyaret ettikten sonra gecenin geç bir vaktinde köyüme ulaşabildim. Zor bir yolculuk olmuş yorgun uykusuz üzgün bir şekilde ancak 3 günde Balıkesir’den köyüme ulaşabilmiştim. Aradan 3 gün geçince 3 Temmuz günü ablamı kaybettik ve o gün ikindiden sonra onu toprağa verdik. Allah rahmet eylesin.

 

Köyümde bir hafta daha kaldım. Bir zamanlar on kişi yaşadığımız şimdilerde yıkılmaya yüz tutmuş baba ocağı evimizi ziyaret ettim. Doğup büyüdüğüm çocukluğumun geçtiği birçok hatıralarımın yaşadığı evimin balkonunda oturdum bir süre. DEVAMI YARIN