Keşke sözümde durabilseydim!..

"Zamanında bana nasihat edenleri azıcık dinleseydim, şimdi pişmanlığım bu derece büyük olmayacaktı..."

"Dile kolay, 30 yıllık sevgilimden ayrıldım. Hiç ayrılmayız, ayrılamayız zannederdim. Değil bir gün, bir saat bile ayrı kalsak onu özlerdim. Şimdi özlemek şöyle dursun, yüzünü görmek istemiyorum.

30 yıllık sevgi, şimdi büyük bir pişmanlığa, hatta nefrete dönüştü. Onunla geçen yıllarıma üzülüyorum. Gözlerimi nasıl kör, kulaklarımı sağır etmiş. Onun hakkında hiç de iyi şeyler duymadığım halde, nasıl olmuş da onunla nefes nefese beraberliğimi sürdürmüşüm. Demek ki sadece gönlümü değil, aklımı fikrimi de ona esir etmişim. Evet, evet en doğrusu bu kelime, (Esaret!..) Bu aslında bir aşk, bir tutku, bağlılık veya bağımlılık değil düpedüz esaret. Acı olanı ise, kendi isteğimle bu esarete teslim olmam!..

Onun için neleri harcayıp uğrunda feda ettiğimi düşününce kendime çok kızıyorum. Ya biraz daha derin düşünüp neleri kaçırdığımı-nelerden mahrum kaldığımı düşününce âdeta deli oluyorum. Hele onun ihanetini düşündükçe çılgına dönüyorum. Benim gafilce ona verdiklerimi; onun kökü dışarıdaki oluşumlarla birlik olup benim, ailemin ve milletimin düşmanlarına aktardığını hatırladıkça gafletimi affedemiyorum.

Benim tek tesellim, ona çok anlamlı bir günde veda etmiş olmam. 14 Şubat Sevgililer Günü. Evet, böyle bir günde bu sahte sevgili ile yollarımı ayırıp kendimi esaretten kurtardım. Sigarayı bıraktım.

O arsız, o yüzsüzdür. Zerre kadar etkilenmez, yeni bir sevgili bulur, onu sömürmeye başlar! Kurtaran ancak kendini kurtarır. Kendisi istemeden, kimse kimseyi kurtaramaz. Zamanında bana nasihat edenleri azıcık dinleseydim, şimdi pişmanlığım bu derece büyük olmayacaktı. Evlatlarım, kardeşlerim, arkadaşlarım, sevdiklerim... Aynı pişmanlıkları siz de yaşamayın. Bu esaretten kendinizi kurtarın, sigarayı bırakın. Belki çok kolay değil ama inanın imkânsız değil. Göğsünüzü gere gere söyleyeceğiniz 'Ben Sigarayı Bıraktım' cümlesinin hazzını yaşamak için deneyin hiç olmazsa..."

Ah ah... Keşke bu yazdıklarıma kendim sadık kalabilseydim... Ben aslında bu yazıyı büyük bir nefretle bıraktıktan sonra geri dönüş yollarını kapatmak için 20.02.2009'da yazmıştım. Bütün arkadaşlarıma göndermiştim. Hatta yazıyı alan arkadaşlar, son cümleye gelene kadar benim hanımdan ayrıldığımı sanarak üzülmüş!.. Devamı yarın