"Artık kimseye kızamaz olmuştum. Kapris yapmak, etkiye tepki göstermek yok olmuştu."
Kitaplardaki tavsiye şöyle idi:
"Müslümân, iyi insan demektir. Müslümânların kardeş olduklarını bilir. Vatanını, milletini ve bayrağını sever. Herkese iyilik eder. Gayrimüslimlere, turistlere, kâfirlere de hiç kötülük yapmaz. Onların mallarına, canlarına, ırzlarına, nâmuslarına asla saldırmaz. Kötülük yapanlara nasîhat verir. Kimseye hile, hıyânet yapmaz. Münâkaşa etmez. Herkese karşı, güler yüzlü, tatlı dilli olur. Devamlı çalışır. Din bilgilerini ve fen bilgilerini iyi öğrenir. Çocuklarına, tanıdıklarına da öğretir. Gıybet, dedikodu yapmaz. Hep faydalı şeyler söyler. Helâl kazanır. Kimsenin hakkına dokunmaz. Böyle olan Müslümânı Allah da sever, kullar da sever. Rahat ve huzur içinde yaşar..."
Bunu okuduktan sonra artık kimseye kızamaz olmuştum. Kimseye bağırmak ya da kapris yapmak etkiye tepki göstermek bende yok olmuştu.
Anne babaya karşı bu ne kadar özel bir davranıştı. "Öf" bile demeyecektik. Herkese karşı güler yüzlü olmak ne kadar arzulanan bir davranıştı. Oysa bugün insanlar birbirine bir söz bile söyleyemiyordu.
En ufak bir anlaşmazlık kavgaya dönüşüyordu. Her iki taraf da birbirine sanki kırk yıllık düşmanmış gibi nefretle saldırıyordu.
Bütün bunlar demek ki İslam ahlakını bilmemekten kaynaklanıyordu. Müslümanlığın her türlü reklamını yapıyorlardı ama hiç kimse bu güzel kitaplarda yazdığı gibi dinin ne olduğunu ve Müslümanın nasıl bir hayat yaşaması gerektiğini anlatmıyordu...
Beni abartılı bulup öğüt verenler de Müslümandı ama Müslümanlığın hiçbir yansımasını onlarda görmüyordum... Ne yaparsanız, hidayet ancak Allahü teâlâdandı... Ben kendi kendimden sorumluydum. Geçmişte yaptıklarım aklıma geldikçe boşa geçen ömrüme üzülüyordum. Ama bu güzel bilgileri öğrenip artık buna göre yaşamaya başladığım için de seviniyordum. Ya bu güzel eserlerle tanışmasaydım. Ya hâlâ öyle bir yaşantı sürüyor olsaydım... Hayatımdaki bu değişim birçok yönden bana güzellikler getirdi... Huzur getirdi...
Yine bu kitapta okuduğum bir bilgiyi sizlerle paylaşmaya çalışıyorum. İslam âlimleri buyuruyor ki: "Ahiret için çalışana Allahü teala dünyayı hizmetçi yapar..."
Hayatımdaki bu bir sene beni yepyeni bir dünyaya taşıdı. Bazen "bir kitaptan ne olur ki?" diyoruz ama benim hayatımı değiştiren işte "bir" kitaptı. ...
Bana dünyaya önem verdiğim kadar ahirete de hazırlık içinde olmam gerektiğini öğreten sadece bir kitaptı.
Tuna Aytan-İstanbul