Kızına iyi baksınlar diye!..
15 Haziran 2014 01:00
"Bu nasıl bir iş? Kızına iyi baksınlar diye dedikodu yapıyor, hiç yerine başkasının günahını alıyorlar..."
Bu düğün gönlümüze göre olmuştu ve eşim hiçbir konuda itiraz etmiyordu ama gelelim asıl meseleye...
Evlenmeden önce bir arkadaş çevrem vardı. Çok samimi olduğum bir arkadaş grubum vardı. İçlerinde her şeyimi paylaştığım ve ondan çok şey öğrendiğim biri vardı. Ben evlendikten sonra ne olduysa o kişiyle arkadaşlığımız birden kesildi. Bir türlü görüşemedik. Telefonlarıma da çıkmıyordu. "Ya ne oldu?" diye ben de çok üzülüyordum.
Bir türlü görüşmemiz mümkün olmadı. Düğünden bir sene sonra annem "ya ne oldu senin arkadaşına, hiç gözükmüyor?" dedi. Baktım kinayeli konuşuyordu. Annem bir şeyler biliyordu. Araştırdım ki meğer işin içinde başka iş varmış. Araştırdım ki annemle kayınvalidem kız isteme esnasında bir araya gelmişler. Benim kaynana demiş ki:
"İşte filan kişi de kızımı istedi ama vermedim. Senin oğluna verdim."
Sonra arkadaşımın annesi bunu duyunca kaynanama kızmış. Annem de arkadaşımın ailesine bundan dolayı kızgınmış.
Bu dedikoduyu duyunca kan beynime sıçradı. Böyle bir şey olabilir miydi? Eğer bu arkadaş dünür olduysa ona kız vermeyen aileye şaşarım. Çünkü benim babam bile ablamı vermek için can atıyordu.
Konuyu araştırınca işin içyüzü ortaya çıktı. Hanımın bir şeyden haberi yoktu. Sordurdum annesine. Annesi: "Kızım sana iyi baksınlar diye öyle söyledim" demiş.
Bu nasıl bir iş? Kızına iyi baksınlar diye dedikodu yapıyor, hiç yerine başkasının günahını alıyorlar. Bunlar nasıl bir hiç uğruna benim en yakın arkadaşımın üzülmesine sebep olabilirler ki?
Arkadaşım bunu duyunca üzülmüş ve o yüzden benimle görüşmüyormuş. Gittim görüştüm. "Takma kafana, sen ailenle ilgilen bir şey olmaz" dedi.
Görüyor musunuz, benim ailem ve hanımımın ailesi, bu arkadaşım hakkında ne düşünüyor, arkadaşım ise ne düşünüyor?
Böyle bir arkadaş bırakılır mı? Ben de bırakmadım, hanımı bıraktım. Gitsin annesine ve gerekirse anneme de baksın. Çünkü bugün bunu yapan yarın kim bilir ne yapar?
Bütün annelere sesleniyorum. Kendi rahatınız ve çocuklarınızın rahatı için başkasının dedikodusunu yapmayın. Bir gün mutlaka duyuluyor. Olan kendinize oluyor. Burada çok sevdiğim arkadaşımdan onlar adına tekrar özür diliyor beni affetmesini istirham ediyorum.
Rumuz: "Bir hiç uğruna"
Bu düğün gönlümüze göre olmuştu ve eşim hiçbir konuda itiraz etmiyordu ama gelelim asıl meseleye...
Evlenmeden önce bir arkadaş çevrem vardı. Çok samimi olduğum bir arkadaş grubum vardı. İçlerinde her şeyimi paylaştığım ve ondan çok şey öğrendiğim biri vardı. Ben evlendikten sonra ne olduysa o kişiyle arkadaşlığımız birden kesildi. Bir türlü görüşemedik. Telefonlarıma da çıkmıyordu. "Ya ne oldu?" diye ben de çok üzülüyordum.
Bir türlü görüşmemiz mümkün olmadı. Düğünden bir sene sonra annem "ya ne oldu senin arkadaşına, hiç gözükmüyor?" dedi. Baktım kinayeli konuşuyordu. Annem bir şeyler biliyordu. Araştırdım ki meğer işin içinde başka iş varmış. Araştırdım ki annemle kayınvalidem kız isteme esnasında bir araya gelmişler. Benim kaynana demiş ki:
"İşte filan kişi de kızımı istedi ama vermedim. Senin oğluna verdim."
Sonra arkadaşımın annesi bunu duyunca kaynanama kızmış. Annem de arkadaşımın ailesine bundan dolayı kızgınmış.
Bu dedikoduyu duyunca kan beynime sıçradı. Böyle bir şey olabilir miydi? Eğer bu arkadaş dünür olduysa ona kız vermeyen aileye şaşarım. Çünkü benim babam bile ablamı vermek için can atıyordu.
Konuyu araştırınca işin içyüzü ortaya çıktı. Hanımın bir şeyden haberi yoktu. Sordurdum annesine. Annesi: "Kızım sana iyi baksınlar diye öyle söyledim" demiş.
Bu nasıl bir iş? Kızına iyi baksınlar diye dedikodu yapıyor, hiç yerine başkasının günahını alıyorlar. Bunlar nasıl bir hiç uğruna benim en yakın arkadaşımın üzülmesine sebep olabilirler ki?
Arkadaşım bunu duyunca üzülmüş ve o yüzden benimle görüşmüyormuş. Gittim görüştüm. "Takma kafana, sen ailenle ilgilen bir şey olmaz" dedi.
Görüyor musunuz, benim ailem ve hanımımın ailesi, bu arkadaşım hakkında ne düşünüyor, arkadaşım ise ne düşünüyor?
Böyle bir arkadaş bırakılır mı? Ben de bırakmadım, hanımı bıraktım. Gitsin annesine ve gerekirse anneme de baksın. Çünkü bugün bunu yapan yarın kim bilir ne yapar?
Bütün annelere sesleniyorum. Kendi rahatınız ve çocuklarınızın rahatı için başkasının dedikodusunu yapmayın. Bir gün mutlaka duyuluyor. Olan kendinize oluyor. Burada çok sevdiğim arkadaşımdan onlar adına tekrar özür diliyor beni affetmesini istirham ediyorum.
Rumuz: "Bir hiç uğruna"