"Ne yapıyorsun çıldırdın mı?"

"Canavar Tahsin dedikleri bir Tabip Üsteğmen vardı. Beni görür görmez ayağa fırladı!.."

Askerde iken yakalanmıştım bu derde... Ben diyeyim yüz siz deyin beş yüz... Ellerimin üstü irili ufaklı siğil kaynıyordu. Artık aldığımız gıdadan mıydı? Yaşadığımız stresten mi bilemiyorum... Bir asker arkadaşım dedi ki:
-Çavuşum ben bir yerden duymuştum yakınca geçiyormuş?
Anlattı sigara ateşiyle siğillerin yakılınca bir daha çıkmayacağını. Gençlik var serde... Bir de ellerimin o halinden kurtulma arzusu... Dedim ki:
-Yakalım öyleyse...
Yaktı sigaranın bir tanesini... Ben de uzattım elimi... Sigaranın közüyle siğillerin üzerine bastırmaya başladı. Gözerimiz bakıştı. Baktı bende ses yok. Devam etti... Bir sigara bitti... İki sigara... Üç sigara... Elimin üztünde siğilin biteceği yok... Abartmıyorum bir paket sigarayı elimdeki beş on siğilin üzerinde söndürdü. Gözlerimden yaş geliyor ama dişimi sıkıyor bağırmıyorum... Siğillerin yerinden sular akıyor... Belki on tane siğili yaktı ama ellerimde var belki beşyüz siğil...
Durup dururken başıma iş açmıştım... Baktım olacak gibi değil... Revire gittim... "Canavar Tahsin" dedikleri bir Tabip Üsteğmen vardı. Beni görür görmez ayağa fırladı:
-Çavuş ne o halin öyle?
-Siğillerden kurtulmak için böyle bir yol bulduk komutanım. Siğilde sigara söndürdük...
Bana "sen çıldırmışsın!" dedi. "Böyle saçma şey olur mu?" diye haykırdı. Sonra da bir asker çağırdı: "Bu delirmiş. Buradan bir yere ayrılmasın bekle başında!" dedi. Asker bölüktenti. Çavuşu olduğum için çekip gideceğim ama emir Üsteğmenin... Baktım olacak gibi değil. Dedim ki Üsteğmene:
-Komutanım bari beni askerî hastaneye sevk edin... Burada böyle niye bekleyeyim! Benim aklım başımda ve acıyı duymaz değilim. Acıya bilerek dayandım.
Komuntan benim sözlerime inandı mı inanmadı mı bilemiyorum ama Diyarbakır'a askerî hastaneye sevkimi yaptı. Silvan'dan Diyarbakır'a askerî hastaneye gittim... Beni bir tabip yarbayın huzuruna çıkardılar... Yarbay bir elime baktı, bir sigara yanıklarına... Sonra yüzüme baktı... "Ne oldu oğlum böyle?" dedi... Durumu kendisine anlattığımda da güldü: "Yakmak tamam ama bu sigara ateşiyle değil ki. Bunları özel bir cihaz ile yakıyoruz... Günde üç veya beş tanesini yakacağımız için senin bir süre hastanede kalman lazım."
Bir hesap ettim, benim bu şekilde iki elimdeki siğillerin yakılması günde beş taneden olsa bir yılda bitmez... Benim tezkere almama bir ay kalmış... Bak sen şu işe ya... (DEVAMI YARIN)