Oğlunu bize emanet etti…
19 Aralık 2019 02:00
“Kendisinin 4 oğlu vardı. Artık kendi çocukları bile onun bu yaptıklarına isyan ediyorlardı!..”
Öz amcamızın bize yaptığı zulmü anlatmaya devam ediyorum... O evini yaptıktan sonra kendini kenara çektiği gibi bizim ev yapmamıza da elinden geldiğince engel oluyor malzeme aldığımız dükkân sahiplerine malzemenin en kötüsünü verdirmeye tembih ediyordu.
Öyle böyle yapıldı evimiz ve biz de taşındık ama keşke taşınmasaydık… Biz yaptıkça başarıp bir yerlere geldikçe amcam çıldırıyordu… Bu kıskançlık ve hasetlikten akla gelmeyecek şeyler yapmaya başladı. İftiralar yalanlar söylüyordu. O kadar ki artık namusumuza kadar dil uzatmıştı. Bir insan bu kadar mı haset ederdi? Bu nasıl vicdandı bu nasıl insanlıktı?
Hanımı da kendinden beter haset her tür kötülük beklenen bir zavallıydı. Bizim huzurlu bir aile olmamızı çekemediler bir türlü.
Kendisinin de 4 oğlu vardı… Artık kendi çocukları bile anne babalarının bu yaptıklarına isyan ediyorlardı.
Babasının yaptığından dolayı ondan utanıyorlar, babalarıyla bir arada görünmemeye çalışıyorlardı.
Babam üzüntüsünden derdinden hasta oldu. “Her şeye katlanırım ama namusuma kızıma, hanımıma, kadar dil uzatılmasına katlanamam” dedi…
Seneler geçtikçe "alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste" sözü meydana çıkmaya başlamıştı…
Nitekim amcam yaptıklarının cezasını hem de gözlerimizin önünde bulmaya başlamıştı…
Artık yaşlanmış kendisi tarlayı ekip biçemez duruma gelmişti… İki oğlu çekip gitmişti… Ne arayıp ne soruyorlardı… Diğer iki oğlundan biri 12 biri de 6 yaşındaydı…
Bizim namusumuzla oynamak istediği, bize “kaçacak” diye iftira attığı adamla kendi karısı kaçtı gitti… İki çocuğunu ve amcamı bırakıp gitmişti… Amcam köyde insan içine çıkamaz olmuştu… Karısı da en samimi arkadaşıyla kaçınca altı yaşındaki oğluyla kalakaldı…
Babam ve annem onun bu hâline acıyıp tekrar barıştık… O çocukcağızın ne günahı var diyerek her gün evlerine yemek ekmek verdik. Amcam 4-5 gün çıkar gider eve hiç gelmezdi… Altı yaşındaki oğluna biz bakar onu muhafaza eder, göz kulak olurduk… Anneme “anne” demeye başlamıştı… Meğer amcam kötü arkadaşlarla takılıp kaçak köçek işlere başlamış…
Köye geldiğinde evine baskın yaptılar ve amcamı alıp götürdüler… Giderken de 6 yaşındaki oğlunu bize emanet etmişti…
Hoş, zaten biz bağrımıza basmıştık onu… DEVAMI YARIN