On altı numaralı bilet

Yüreğimde manevi bir sevgiyle yola koyulduğum bir gündü... Acele etmeliydim. Zor tedarik ettiğim parayla biletimi almıştım. Aktarma servisinde camdan dışarıyı seyrediyordum. Kulaklarımda tarif edemediğim bir duygu ses olup çınladı: "Hey! Beni dinle!" diye Kontrol dışı kendimle konuşmaya başlamıştım... "Gene ne var?" "Otobüse bindiğinde dikkat et ha!" "Neye?" "Yanında oturana!" "Niye ki?" "O bir kadın. Üstelik çok gösterişli..." "Nasıl yani? Bir erkek ile bir kadına aynı koltuk verilmez ki!" "Verilecek göreceksin." "Söyleriz yerimizi değiştirirler. Hem kadın da razı olmaz." "Sen öyle zannet!" "Güldürme beni! Biz ne hayırlı işler için yola çıkmışız. Nice duaya talibiz. Sen neyle meşgulsün? Saçmalama. Ve ne olursun sus artık!" "Benden söylemesi" İrkildim! Tövbe istiğfar ettim: "Galiba ben kafayı yemek üzereydim. Böyle tuhaf vehimler! Kendi kendine konuşmalar! Saçma düşünceler falan... Bu haldeki bir adama ancak "deli" derler. Acaba İstanbul ziyareti sonrası bir psikoloğa mı gitsem?" Tövbeye devam üzere terminale nasıl vardım hatırlamıyorum. Gene bir dalgınlık hali sarmıştı beynimi. Bu halden kurtulmak da elimde değildi. Servis şoförü seslendi: -Beyefendi geldik. Kimse kalmadı! Hâlâ inmeyecek misiniz? Elimde 16 numaralı bilet. Hiç unutmam o rakamı. O anı... Aktarma servisinden inip kalkışa hazır, İstanbul seferli otobüsün basamaklarından çıktım. 16 numaralı koltuğa ilerleyişimi hiç unutmuyorum. Yerdeki kırmızı halının üstünde, "ya vehmettiklerim çıkarsa?" diye heyecanla ilerliyordum... Korktuğum başıma gelirdi hep. Korkuyordum. Öyle olursa ben ne yapardım? Nihayet 16 numaralı koltuğa geldim. Ama yan koltukta oturan kişiyi görünce başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Maalesef o bir bayandı! Anlatılan tarife tıpatıp uyan bir bayan. Bir an dondum kaldım. Bir an göz göze geldik. Utandım! Kararsız, bekledim! Ama diğer yolcular ileri geçecekti. Numaralı koltuğuma oturmak zorunda kaldım. O bana bakıp gülümsemişti. Bir an kaçırılmış gözlerle ben de "merhaba" dedim. İçim bir tuhaf oldu. Gözlerim muavini arıyordu. Kaptan kalkış için kontağı çevirdiği sırada ben de yanımdan geçen muavinin kolunu kapmıştım: -Bir saniye! -Evet!? -Bize yanlış koltuk vermişler sanırım. -Hallederiz beyefendi meraklanmayın. Böyle dedi ve gitti. Çekingen bir hal içindeydim. Bekliyordum ki, yerlerimiz değiştirilsin diye. Devamı yarın > Yazışma adresi: Türkiye Gazetesi İhlas Medya Plaza 29 Ekim Caddesi, 34197 Yenibosna/İstanbul Faks: (0212) 454 31 00