Onun aptallığına yanıyordu!..
20 Aralık 2019 02:00
Babam öfkesine rağmen yine de kardeşinin hapse girmesine üzülmüştü…
Bize hasetliğinden yapmadığını bırakmayan sonra da kendi kendine edip önce kaçakçılık yapan sonra yakalanıp hapse düşen öz amcamın ve ailemizin başına gelenleri anlatmaya devam ediyorum...
Babam her türlü öfkesine rağmen yine de kardeşinin hapse girmesine üzülmüştü… Aptallığına yanıyordu… Ayrıca yeğenlerinin yani amcamın çocuklarının babalarını arayıp sormamalarına da üzülmüştü. Küçük çocuğun ortada kalmasına ise kahrolmuştu… Bu çocuğu böyle bırakacak mıydık? Bırakabilir miydik?
Köyde babam kendi babasının yani dedemlerin lakabıyla soyuyla iyi bir nam ile anılıyordu. Ama artık amcamın olaylarıyla gündeme gelmeye başlamıştık.
Bu sebeple hiç alakası yokken babam da insan içine çıkamaz olmuştu… Hâlbuki koyun koyun bacağından keçi keçi bacağından diye atasözümüz yok muydu? Niye kardeşinin yaptığı hilebazlıktan, kötü işlerden başına gelen yüz kızartıcı olaylardan biz sorumlu oluyorduk?
En son babam şöyle dua etti:
“Ben ölürsem tabutumdan tutmasın! Cenazemde bulunmasın!..”
Babam bu kahır dolu vasiyetinden iki hafta sonra vefat etti… Babamın dediği gibi oldu… Cenazesinde hapiste olduğu için bulunamamıştı. Eve ise babamın “evine baykuşlar tünesin” dediği gibi oldu… Amcam 5 yıl yattıktan sonra hapisten çıkmıştı ama mide kanseri olmuştu.
Kendi evinde bakıma muhtaç haldeydi ve bakacak kimsesi yoktu. Çocukları da gelmedi, bakan da olmadı. Mide ameliyatı geçirdi evde tek başınayken ameliyat yeri söküldü iç organları dışarı çıktı. Hastanelerde yattı. Çok sürmedi halamın evinde kalp krizi geçirdi öldü…
Babamın ahı tutmuş olmalı ki “baykuşlar ötsün” dediği evinde şu an gerçekten baykuşlar ötüyor… Viran yıkık harabe durumda… Bir zamanlar amcamın kasıla kasıla herkese gösterdiği 200 metrekare ev viran durumda…
Cenazesini babamla yan yana defnettiler… Babamın mezarına ne zaman gitsek ona da bir Fatiha okuruz, okumadan geçmeyiz… Öz evlatları değil yine biz gidiyoruz kabrine… Ne zaman kabir başına varsam yaptıkları aklından çıkmıyor ama yine de atadır diyerek amcadır diyerek okumadan geçemiyoruz…
Rabbim kimseyi tamahkâr yapmasın. Haset fesat yapmasın. Şu üç günlük dünyada; kalp kırmaya, hak yemeye değer mi?..
Rumuz: “Şehrim ve ismim yazılmasın”