Sanki her şey ayarlanmıştı
7 Eylül 2014 01:00
"Yaralı çocuğumuzu aldık ve devlet karayolları pikabı ile Sarız Sağlık Ocağına getirdik."
Sivas'a gazetemizin bürosunun açılışına giderken, Dokuzdolonbaç mevkiinde aniden aracımız asfaltta takla atmaya başlamıştı. Kendime geldiğimde baktım bizde bir şey yoktu ama ortanca çocuğum arabanın altında "kurtar beni baba!" diye bağırıyordu.
Hemen eğildim ve tutup, çektim çıkardım. Baktım, alnında bir küçük yara ve kanama var. Temiz bir bezle alnını kapattık. Bu arada, kazadan hemen önce karşıdan gelen devlet karayolları arabasının şoförü ve yanındaki arkadaşı yardım için koşup gelmişler. Çocuğu hemen Sarız Sağlık Ocağına götürebiliriz dediler. Benim de alnımda hafif bir sıyrık var ama sol kolumu hareket ettirmekte zorlanıyorum. Asfaltta bir yolcu otobüsü durmuş kazayı seyrediyorlar. Baktım, otobüs şoförü tanıdık, mahallelimiz. O da seyredenler arasında. İsmiyle çağırarak yardım istedim. Hemen birkaç kişi ile koşuştular. Sağ olsunlar! Hemşerilerimiz, biz arabayla ve çocuklarla ilgileniriz, dediler. Yaralı çocuğumuzu aldık ve devlet karayolları pikabı ile Sarız Sağlık Ocağına getirdik. Orada hem bana, hem de çocuğumuza ilk yardımı yaptılar. Görevli doktor arkadaş, "her ihtimale karşı çocuğu, Kayseri Tıp Fakültesine götürseniz iyi olur" dedi. Sarız'dan bir taksici ile anlaştık. Bu sırada ilimizin otobüsü de peşimiz sıra içinde yolcuları ile gelmiş. Mahalleli, otobüs sahibi kaza mahallinde, arabanın yanında kalmış. Sağ olsun, çocukları otobüsle göndermiş. Otobüs şoförü, Kayseri'ye gideceğimizi öğrenince, "olmaz" dedi, "o taraflarda çok şiddetli kış var, hele- hele taksi ile hiç gidilmez." Vaziyete baktık. Gitmekten vazgeçtik. Hep beraber otobüsle ilimize geri döndük.
Devlet hastanemizde tedavilerimiz başladı. Uzunca bir tedavi sürecinden sonra, çok şükür sağlığımıza kavuştuk. Kızımın çekilen filminde de, herhangi bir üzücü durum olmadığı anlaşıldı.
Sanki ayarlanmış gibi, devlet karayolları aracının yardımımıza gelmesi; peşinden ilimize ait bir yolcu otobüsünün kazanın hemen akabinde oradan geçiyor olması ve durmaları; devrilen aracımızın derenin hemen kenarında durması ve dereye düşmemesi, tesadüfle izah edilebilir mi? Akacak kan damarda durmuyordu.
Biz "takdiri ilahi ne ise o oluyor, dua, sadaka ve büyüklerin tasarrufu ile çok şükür hafif atlattık" diye halimize şükrederken devletimiz bu kaza sebebiyle bizi takibe almış da haberimiz yoktu. Devamı yarın
Sivas'a gazetemizin bürosunun açılışına giderken, Dokuzdolonbaç mevkiinde aniden aracımız asfaltta takla atmaya başlamıştı. Kendime geldiğimde baktım bizde bir şey yoktu ama ortanca çocuğum arabanın altında "kurtar beni baba!" diye bağırıyordu.
Hemen eğildim ve tutup, çektim çıkardım. Baktım, alnında bir küçük yara ve kanama var. Temiz bir bezle alnını kapattık. Bu arada, kazadan hemen önce karşıdan gelen devlet karayolları arabasının şoförü ve yanındaki arkadaşı yardım için koşup gelmişler. Çocuğu hemen Sarız Sağlık Ocağına götürebiliriz dediler. Benim de alnımda hafif bir sıyrık var ama sol kolumu hareket ettirmekte zorlanıyorum. Asfaltta bir yolcu otobüsü durmuş kazayı seyrediyorlar. Baktım, otobüs şoförü tanıdık, mahallelimiz. O da seyredenler arasında. İsmiyle çağırarak yardım istedim. Hemen birkaç kişi ile koşuştular. Sağ olsunlar! Hemşerilerimiz, biz arabayla ve çocuklarla ilgileniriz, dediler. Yaralı çocuğumuzu aldık ve devlet karayolları pikabı ile Sarız Sağlık Ocağına getirdik. Orada hem bana, hem de çocuğumuza ilk yardımı yaptılar. Görevli doktor arkadaş, "her ihtimale karşı çocuğu, Kayseri Tıp Fakültesine götürseniz iyi olur" dedi. Sarız'dan bir taksici ile anlaştık. Bu sırada ilimizin otobüsü de peşimiz sıra içinde yolcuları ile gelmiş. Mahalleli, otobüs sahibi kaza mahallinde, arabanın yanında kalmış. Sağ olsun, çocukları otobüsle göndermiş. Otobüs şoförü, Kayseri'ye gideceğimizi öğrenince, "olmaz" dedi, "o taraflarda çok şiddetli kış var, hele- hele taksi ile hiç gidilmez." Vaziyete baktık. Gitmekten vazgeçtik. Hep beraber otobüsle ilimize geri döndük.
Devlet hastanemizde tedavilerimiz başladı. Uzunca bir tedavi sürecinden sonra, çok şükür sağlığımıza kavuştuk. Kızımın çekilen filminde de, herhangi bir üzücü durum olmadığı anlaşıldı.
Sanki ayarlanmış gibi, devlet karayolları aracının yardımımıza gelmesi; peşinden ilimize ait bir yolcu otobüsünün kazanın hemen akabinde oradan geçiyor olması ve durmaları; devrilen aracımızın derenin hemen kenarında durması ve dereye düşmemesi, tesadüfle izah edilebilir mi? Akacak kan damarda durmuyordu.
Biz "takdiri ilahi ne ise o oluyor, dua, sadaka ve büyüklerin tasarrufu ile çok şükür hafif atlattık" diye halimize şükrederken devletimiz bu kaza sebebiyle bizi takibe almış da haberimiz yoktu. Devamı yarın