Mübarek ramazanın yarısı... Cuma gecesi... Teravihler kılındı... Eşimin işi zor, daha sebze arabası boşalacak, işi bitmemiş... Gece yarısı araba boşaltmaya gitti... Köy yeri, hava yağmurlu ve soğuk... Saat gecenin on ikisi... Sobayı yaktım, evi toparladım, cüzümü tilavet eyledim (okudum) eşimi beklemeye başladım.
Saat 01:00'de eşim geldi, çok yorgundu. "Yatacağım" dedi. Ben de yatsam yarım saat sonra sahur... Ya kalkamazsam, eşim aç acına mı tutacaktı orucu? Yatmayıp bekledim. Yemeklerimi hazırladım. Sahuru vaktinde yaptık. Sonra eşim tekrar yattı. Ondan önceki gece de sahuru yapıp sebze almaya kamyonla Hal'e gitmişti, çok yorgundu.
Sahur bitmişti ama bu halde uyusam, sabah namazına kalkamayabilirdim. Dolayısıyla yine bekledim.
Takvim yaprağı, Türkiye gazetesi okuyorum derken namaz vakti oldu. Namazımı kılıp eşimi de namaza kaldırıp içim huzurla dolu açtım ellerimi... Rabbimden eşime hayırlı rızıklar diledim. Vücuduma şifa, vatanıma milletime ferahlık diledim ve dualarla yattım..
Ne kadar güzelsin Rabbim... Rüya görüyorum... "Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan komşuya iftara geldi" dediler. İçimi bir heyecan sardı, koşarak gittim, içeri daldım. Aman Allah'ım gerçekten o. Nasıl olur yanında beni engelleyecek kimseler de yok. Yüzüne baktım, biraz üzgün. Yanına gidip diz çöktüm. Ellerini uzattı. Ellerini tuttum öptüm. Yüzüne bakıp "çok şükür sizi gördüm ya" dedim.
Ellerini bırakmadan öyle dualar ettim ki... Çok mutlu oldu. Baktım rahatsız, yastıksız oturuyor. Ev sahibinden bir yastık aldım, arkasına dayadım. Elimde bir bardak su bekledim; içsin, içsin de bardağın dibinden bir yudum da ben içeyim" diye.
Sonra doğruldu... Öyle heybetli ki... Ayağa kalktı, dua etmeye başladı... Samimi, candan ve öyle dua ediyordu ki ben hıçkırarak gözyaşları içinde "Âmin" diyordum.
Öylesine mutluydum ki sanki rüya değil gerçekti. Herkese "ben Cumhurbaşkanımızı gördüm, 13 senedir onu yakından görmek istiyordum" diyordum. Ve artık görmüştüm çok mutluydum.
Sağ ol, milletimin, cumhurun reisi Recep Tayyip Erdoğan. Sen Rabbini, Peygamberimizi ve büyüklerimizi seviyorsun. Her zaman dualarımla yanındayım, yanındayız. Allah'a emanet olun...
Çok etkilendiğim bu rüyayı, çok sevdiğim, okuduğum, 25 senedir abonesi olduğum Türkiye gazetesinin Hayatım Roman köşesinde sizlerle paylaşmak istedim...
Türkan Şahin-Ordu