"Sen Allahın bir lütfusun"

On altı yıl boyunca camın kenarında hep oturdum. Tüm ihtiyaçlarımı annemin babamın karşılamasını bekledim. O güne kadar da okuma ve yazmaya, hayata dair hiçbir isteğim olmadı. Hayatımdan da şikâyetçi değildim. Camın kenarında otururken uyuyakalmışım. Bir rüya görmüştüm pencere kenarında. Aksakallı bir zat yanıma geldi. Bana: -Evlat sen neden böyle oturup duruyorsun niçin başkalarından yardım bekliyorsun, dedi? Ben de: -Efendim gördüğün gibi ellerim çalışmıyor, kollarım sadece dirseklerine kadar canlı. Sol ayağım da sakat ve üst tarafına bitişik. Ben bu halde ne yapabilirim, dedim. -Oğul, sağ ayağın sağlam, dirseklerine kadar da kolların canlı, sağ ayağını elin gibi kullanmaya çalış, sende bunu başaracak, senin bile tahmin edemediğin bir azmin var, dedi... Heyecanla uyandım. Yerime oturdum, mutfakta yemek yapan anneme seslendim: -Anne, bana plastik su bardağı, kaşık, çatal, kâğıt, kalem getirir misin? Annem çok şaşırmıştı. Ona da gördüğüm rüyayı anlattım. Sarılıp ikimiz de ağlaştık. Benim istediklerimi getirdi. Hatta bana önerilerde bulundu. Yapamadığım şeylerde "bir daha dene, bir daha" diyerek azim ve gayretli olmamı öğretti. Yavaş yavaş kendi başıma bardakla su içmeyi kendi kendime karnımı doyurmayı, kalemle resim yapmayı, hatta televizyona bakarak okuma yazmayı öğrendim. Babam bendeki bu gelişmeleri görünce, beni ortopedi doktoruna götürdü. Doktor benim boyuma göre koltuk değnekleri yaptırttı. O günden sonra da ben sadece akşamları eve girdim. Babamın işinde ona yardımcı olmaya çalıştım. Sabahları işe giderken babamı çok iyi izliyordum. Eski de olsa bu arabamızın nasıl kullanıldığını öğrendim... Bir pazar günü, babama boş bir arazide bu arabamızı kullanabileceğimi anlattım. Sağ olsun babam da sevindi ve bana cesaret vererek destekledi, kırmadı. Gördüğünüz gibi arabayı kullanabiliyorum. Özürlü raporumu aldım. Nasip olursa benim daha rahat kullanabileceğim bir arabayı gümrükten alacağız. Babamın işinde de sağ ayağımı kullanarak çok rahat yardım edebiliyorum. Hatta benim nasıl iş yaptığımı görmek için gelen meraklı müşteriler sayesinde işlerimiz daha da arttı. Babam bana "Oğlum sen Allahın bize gönderdiği bir lütufsun, senin sayende işlerimiz arttı. Müşterimiz çoğaldı, Allaha şükür eskisinden daha iyi yaşıyoruz" diyor. Program yapımcısı sordu: -Peki, hiç evlenmeyi düşündünüz mü? Delikanlının yüzü kızardı. Mahcup bir şekilde sözlerine devam etti. Devamı yarın... --------- Yazışma adresi: Türkiye Gazetesi İhlas Medya Plaza 29 Ekim Caddesi, 34197 Yenibosna/İstanbul Faks: (0212) 454 31 00