"Sonra sensiz ne yaparız?"

Anneciğim ateşler içindesin, sen de mi hastalandın?" Zavallı kadın inleyerek konuştu: "Korkma yavrum, üşüttüm herhalde. Asıl sen hasta olma, sonra biz n'aparız?" Narin çaresizdi. Sobayı kontrol etti. Tavana asılı beşiğin altındaki tahta sedire annesini yatırdı. Kardeşi de annesi de ateşler içindeydi. Babasının gelmesine daha çok vardı. "Allah'ım ben ne yapacağım?" diye mırıldanırken bir yandan da annesine göstermeden gözyaşlarını siliyordu. Bulabildiği erzaklardan bir çorba yaptı. Ne annesi ne de kardeşi hiçbir şey yemiyorlardı. Evlerinin alt yamacında bir iki komşuları vardı. Ara sıra onlarla görüşüyorlardı. İçlerinden biri, bir zamanlar hastanede hastabakıcı olarak bir müddet çalışmıştı. İğne yapmayı biliyordu. Acaba ona gidip annesinin durumunu anlatsa mıydı? Nasıl çaresiz ve yalnızdı? Daha çocuk sayılacak yaşta evin anası olmuştu. Korkuyordu. Annesine baktı, baygın bir vaziyette uyuyordu. Salıncakta uyuyan kardeşi inledi: "Aba, aba bana su ver." Narin yerinden fırladı kardeşine su getirip içirmeye başladığında çocuğun ateşler içinde yandığını fark etti. Artık dayanamıyordu ağlamaya başladı. Kapının sesiyle sustu. Gelen kardeşi Ahmet'ti. "Abla ne oldu? Annemle kardeşim çok mu kötüler?" Gözlerini kurulayan Narin kardeşinin gelmesine sevinmişti. -Ahmet gel, sen bunlara göz kulak ol, ben şu Elmas Ablalara bir koşu gidip bakayım. Belki onda ilaç vardır. Ne de olsa hastanede çalışmış. Hızla dışarıya çıkıp yokuş aşağıya koşmaya başladı. Komşularının kapısını âdeta yumrukluyordu: -Elmas Abla, Elmas Abla! Ne olur yardım et!.. Zavallı kızın haykırışlarını duyan Elmas Hanım hemen dışarı çıktı. Çaresizlik içinde, kendisine yalvarırcasına bakan gözlere odaklandı merakla: -Narin ne oldu kızım? -Elmas Abla annem de kardeşim de ateşler içerisinde yanıyorlar. Onlara bir şey olacak diye çok korkuyorum. Ne olur gelip bir baksan!.. Bu çaresiz çocuğa genç kadının içi acımıştı. -Tamam kızım, dur hele şu iğne kutumu alayım, onlara penisilin yapmam gerekebilir. Başka türlü ateşleri düşmez ama inşallah penisiline karşı alerjileri yoktur. Genç kadın risk altında anneye ve çocuğa önce penisilin testi sonra da iğne yaptı ve hastalar böylece biraz kendine geldi... Nereden nereye... Şimdi o anne ve baba hariç kardeşler hâlâ hayatta... Dünyanın çilesi bitmese hayat sürüyor işte. İşte erkek kardeşim, yıllar sonra zekât verecek bir fakir bulmam konusunu dile getirirken, ben bugünlere nasıl yokluklar içinde geldiğimizi düşünüyordum. N. Koç-Ankara > Yazışma adresi: Türkiye Gazetesi İhlas Medya Plaza 29 Ekim Caddesi, 34197 Yenibosna/İstanbul Faks: (0212) 454 31 00