“Bir ekmek ve bir gazete”

Öncelikle Türkiye gazetesinin yayın hayatına başladığı yıllardan beri 50 yıllık bir gazete okuyucusu olarak gazetenizin 53. yayın yılını tebrik ediyor gazetenizin nice yıllarda yayın hayatına milletimizin duygularına tercüman olarak devam etmesini diliyorum. Ortaokul yıllarımda rahmetli Kemal Ilıcak’ın Tercüman gazetesini okurdum. Oradaki bazı yazarlar daha sonra gazetenize geçtiler. Ahmet Kabaklı, Ergun Göze vb. bu manevi değerlerimize sahip çıkan yazar ve düşünürlerimizi hep takip ettik.

 

Okul yıllarında başlayan gazete merakım daha sonra kesintisiz devam etti.

 

“Bir ekmek ve bir gazete” daima sloganım oldu. Gazete arşivleri oluşturdum.

 

Türkiye gazetesi abonesi olduğumdan sabah kahvaltıdan önce mutlaka kapıyı kontrol eder gazeteyi aldıktan sonra manşetlere bakar daha sonra okumaya başlarım. Hafta sonları ise tarih sırasına göre biriken gazeteden ilgili makale ve köşe yazılarını keser arşivlerim. Son yıllarda bu dijital dönüşüm ile gazetelerin basılı olarak az okunduğu telefon ve internet üzerinden takip edildiğini görmekteyiz. Tabii bu tirajlara yansıyor. Biz gazete aşinalarına göre ise gazetenin kâğıdı mürekkebin kokusu olmadan olamaz onu mutlaka hissetmeniz dokunmanız gerekir.

 

Haberler ve yazarlar ile haşır neşir olmanız, hayatınız ve düşüncelerinizden bir parça bulmanız gerekir. Basın bence çok önemlidir. Birçok siyasi partinin gazetesi olmuştur. Bunlar taraftarlarına böyle ulaşır. Türkiye gazetesi ise millî manevi değerlerimizi ön planda tutan yapılan hayırlı iş ve icraatları destekleyen tarih şuurumuzu ön plana alan bunun yanında dinî değerlere yer veren müstesna bir yayın organıdır. Bugün magazin basınını ayırır isek bu değerlerde yayın yapan birkaç gazete kalmıştır. Bizim nesle düşen görev ise gençlerimize millî değerlerimizi örf ve âdetlerimizi hatırlatan gazetemize destek olmak, okunmasını sağlamaktır. Bu duygularla gazetemizin 53 yılını tebrik ediyor, nice yıllara diyorum...      

 

     Erol Bağlı-Korkuteli/Antalya

 

 

 

ŞİİR

 

 

 

 

 

          ACILI YASTIK

 

 

 

Gecenin sonunda günün ilk saatlerinde

 

Uykusuz gözleri yağmurlu, yastığı acılı

 

Ruhu isyanda ayaklanmış akıl baskılı

 

Ben tarumar bitap çökmüş uykusuz

 

 

 

İstediği sadece huzur sevgi ve şefkat

 

Sevdiğinde bir tatlı bakış ve huzur

 

Sevda denizinde dalgasız sahilinde

 

Huzur, muhabbet dolu hayat.

 

 

 

İstekler dilekler rüyalar selle yok olan

 

Çığ düşen ruhunu nefessiz bıraktığı an

 

Çığlık atmak isteyip sesi kısıldığında

 

Ölümü istediğinde ölemeyen can,

 

Cananını kurtarıcı beklediği o an 

 

          Lütfü Yarar

 

 

 

 

 

     BUCA’DA BAYRAM YALNIZLIĞI

 

 

 

Yine bir bayram sabahı ne gelen var ne giden,

 

Uykumdan uyandım abdest sırası beklerken...

 

 

 

Oturup öyle beklerim evde kös kös,

 

Yok mu acep tebrik, laf ve de bir söz...

 

 

 

Telefonun başındayım ne arayan var ne soran.

 

Yoksa ben ölü müyüm var mı selâmı duyan?

 

 

 

Makaleler okudum eski bayramlarla ilgili,

 

Bunları okumak beni daha da hüzünlendirdi...

 

 

 

Saate baktım Kurban’a iki ay kala,

 

Bayramı yalnızlık geçiyor o anda...

 

 

 

“Vakit bu vakittir” dedim yalvar Yaratana,

 

Son nefeste iman nasip eylesin sana...

 

 

 

Bunun üzerine bir söz söylenir mi?

 

Benim için bayram namazdan sonra bitti...

 

          Ahmed Osman Özalp-İzmir

 

 

 

 

 

ESKİMEZ KELİMELER

 

 

 

PİYADE: Orduda tüfekle donatılmış olan ve muharip sınıfların ana unsuru bulunanlara da bu ad verilir. 2. Yaya askeri. 3. Yaya.

 

SÜVARİ: Atlı asker, atlı. Gemi kaptanı.

 

MARUZ: Bir şeyin etkisine uğramak veya uğratmak. 2. Arz olunmuş, arz olunan. 3. Serilmiş, yayılmış. 4. Verilmiş, sunulmuş. 5. Anlatılmış. 6. Bir şeye karşı siper alan.

 

İNHİTAT: Aşağılanma, aşağı inme. 2. İhtiyarlama, yaşlılığa yüz tutma. 3. Kuvvetten düşme. 4. Bir şişin inmesi. 5. Düşme, inme.

 

TAHDİM: Hizmet ettirmek. 2. Atın ayaklarının beyazlığı dirseklerinden aşağı olmak.

 

MUCİB: İcap eden, lâzım gelen. 2. Bir şeyin peyda olmasına vesile ve sebep olan. 3. Gereken. 4. Gerektiren, lâzım gelen.

 

BİLAKİS: Aksine. Tersine. Zıddına.