Dua, sevgiliye yazılmış bir mektup gibidir

Bir yerde okumuştum. Her sabah, her gün bir yolculuğun başlangıcıdır. Her gece ise; gün yolculuğunun kaçınılmaz durağı ve dinlencesidir.

 

Hayat da bir yoldur. Belki uzun belki kısa. Her yolculuğun bir son durağı vardır. Önünde sonunda nihayete erecek olan durak, ecel. Tek bir hayatımız var ve bir gün sona eriyor. Dünyaya geldiğimiz andan ölene kadar hayatımız hep bir akış içerisindedir. Kimine göre kolay, kimine göre zor. Kimine imkân, kimine imtihan. Önemli olan bir yerden bir yere varmak değil, bu yolculukta yaşanılanlardır. Bu akışa kendimizi kaptırıp hatalar yapabiliriz. Fakat hiçbir şey için geç değil. Şu an nefes almamız bile bize verilen en büyük bir fırsat. Geçmişin ne olursa olsun, bugün tövbe edip değişebilirsin. Bunun için sadece biraz çaba sarf etmen gerek. Bir abdest, bir seccade, bir dua. Çok uzağında değil mesela. Ne demişler; "Dua, sevgiliye yazılmış bir mektup gibidir. Zarfın içerisine yüreğini koyanın duası kabul edilir."

 

Durup, bir düşün. Şimdi ölecek olsan Allah'a hesap vermeye hazır mısın? Herkese her şeye saatlerce vaktini ayırırken bir vakte 10 dakika beş vakte toplam en fazla bir saat ayırmak çok mu zor? Yaradan, “Ey kulum ben seninleydim! Ya sen kiminleydin?” dese ne cevap verebilirsin?

 

Kul der ki; “İşlerimi bitirip Allah'a yöneleyim”, Allahü teâlâ der ki; “Bana yönelin işlerinizi ben halledeyim.” Geri dönüşü olmayan pişmanlıklar yaşamak istemiyorsan Allah'a sığın, Allah'a dayan. İnsan anı güzel ve bereketli yaşamaya bakmazsa, kaçırdığı anı özleyeceği günler gelebilir veya hiç gelmeyebilir. O yüzden yaşadığın anın, nefesin, kendinin değerini bil. Geriye gidip yeni bir başlangıç yapmak mümkün değil ama bugün Allah'ın sevmediği, beğenmediği, razı olmadığı şeylere bir son verip Allah'ın sevdiği, beğendiği, razı olduğu bir kul olmaya başlayabilirsin. Allah yeniden başlayanların da yardımcısıdır. O hâlde Ya Allah, bismillah...

 

     Şeyda Şahin-Karabük