Ev sineması ve dizi...

Birkaç yıl önce TRT 1'de “Ev Sineması” kuşağı vardı. Takip edenler kolayca hatırlayacaktır. Televizyon kanalları için en önemli kıstas olan reytingi yüksek olmayınca bu kuşak, bir sezon devam ettikten sonra ekrandan kaldırıldı. Bence çok büyük hata yapıldı. Oysa proje başarılı olsaydı muhtemelen diğer ulusal televizyon kanalları da TRT'yi takip edecekti.

 

Ev sineması projesi, Türk sinema endüstrisinin gelişmesi ve büyümesi için atılan çok doğru bir adımdı. Projeyi hazırlayanlar, belki plansız davrandılar, belki formatı iyi tasarlayamadılar, belki projenin tanıtımını iyi yapamadılar bilemiyorum ama bir şekilde sabredilip bu projenin başarıya ulaşmasının sağlanması gerekirdi. Bu işte TRT, diğer televizyon kanallarına öncü olmalıydı. Peki, bu projenin tutması veya seyircinin ilgisini çekmesi için ne yapılması lazımdı? Hemen sayalım. TRT’nin garantör olarak yaptıracağı filmler, önce sinema salonlarında gösterime girmeliydi. Ayrıca filmler, yurt içi ve yurt dışı festivallere katılmalı ve bu konuda Kültür Bakanlığı da sponsora maddi ve manevi destek olmalıydı. Filmler, vizyon tarihi bittikten sonra dijital kanallara satılmalı, daha sonra televizyon kanallarında, ‘ev sineması’ adı altında seyirciye takdim edilmeliydi. Şayet bu şekilde yapılsaydı TRT büyük bir ihtimalle, başarılı olurdu...      

 

Bugün, ulusal kanallar sayesinde Türk dizi sektörü, büyük başarılara imza attı. Dizi sektörümüz, o kadar büyüdü ve gelişti ki uluslararası arenada söz sahibi oldu. Artık dünyanın dört bir yanında Türk dizileri izleniyor. ABD’den sonra dünyanın en çok dizi, ihraç eden ülkesi konumuna geldiysek bu, TRT ve diğer ulusal kanalların sayesindedir. Türkiye’nin milyonlarca lira harcayıp yapamadığı reklam ve tanıtım, Türk dizileri yardımıyla, daha kapsamlı bir şekilde yapılıyor. Hatta bu sebeple dış turizm, daha hızlı büyüdü. “Ev sineması projesi” sayesinde de Türk sinema sektörü büyük bir atılım yapabilirdi. Bu fırsat, maalesef elden kaçtı.          

 

     İhsan Ağır        

 

 

 

 

 

 

 

ŞİİR

 

 

 

     ABDÜLEZEL PAŞAM

 

 

 

Ethem Paşa ‘hücum’ dediği anda,

 

Kabardık dalgalar gibi meydanda,

 

Başladı velvele doymaz Yunan'da,

 

İnletin tekbirle gökleri yeri,

 

Dedi Abdülezel Paşam: “İleri!”

 

 

 

Koman ha vurun ha bugün silleyi,

 

Gönderin namludan yanan gülleyi,

 

Sakınmayın vatan için kelleyi,

 

Bizimdir Süleyman Paşa’dan beri,

 

Dedi Abdülezel paşam: “İleri!”

 

 

 

Can verip cananı vermeyin canlar,

 

Aksın bedenlerden sel olup kanlar,

 

Gelsin şehadeti içecek anlar,

 

Görünür şehide cennet gülleri

 

Dedi Abdülezel Paşam: “İleri!”

 

 

 

En önde atıldı o koca çınar,

 

Gaza aslanıyla ettik iftihar,

 

Kalbi kandil gibi ‘vatan’ der yanar,

 

Şehadet şerbeti tadan dilleri,         

 

Dedi Abdülezel Paşam: “İleri!”

 

 

 

Neferiyiz bizler Ulu Hakanın,

 

Bu son taarruzu Al-i Osman’ın,

 

Sefer bizden zafer Hak’tan inanın,

 

Kaçsın palikarya sussun zilleri,

 

Dedi Abdülezel Paşam: “İleri!”

 

 

 

Demişler geçilmez tam altı ayda,

 

Yunan'a vermedi bu sözler fayda,

 

Yaşadık zaferi yurtta, alayda,

 

Bir günde geçtik biz Termofilleri,

 

Dedi Abdülezel Paşam: “İleri!”

 

 

 

     Celaleddin Küpeli

 

 

 

 

 

ESKİMEZ KELİMELER

 

 

 

VELVELE: Gereksiz telaş, gürültü ve heyecan.

 

SİLLE: Elin iç yüzüyle vurulan tokat… Sille tokat: 1. Döverek, tokatlayarak… 2. Kazık.

 

ŞEHADET: Şâhitlik. Bir şeyin doğruluğuna inanmak... Delâlet. Alâmet, işaret, iz… Allah rızası yolunda hayatını feda etmek... Din için muharebeden şehitlik…

 

PALİKARYA: Rum gençleri…

 

DERPİŞ ETMEK: Önde olan, göz önünde bulunan…

 

UMDE: İlke, inanılacak şey. Prensip, temel fikir… Dostluk. Güvenilecek yer veya kimse. Kavim veya kabilenin muteber ve mutemedi olan…

 

TERMOFİL: Yunanistan'a 2. Pers istilası sırasında gerçekleşen üç gün süren savaşın adıdır.