Sevgi en büyük hayat kaynağımızdır. Yeterli beslenmeyen insanın vücudunda birtakım hastalıkların görülmesi kaçınılmaz ise gönlü sevgi ile beslenmemiş bir insanın da ruhen birtakım hastalıklara yakalanması kaçınılmazdır.
Sevgisizliğin yol açtığı olayların önüne geçmek için insanımıza sevgiyi öğretmek bir ihtiyaçtır.
Aldığımız gıda, içtiğimiz su ve soluduğumuz hava gibi. Nasıl ki bir mesleği doktorluğu, mühendisliği, öğretmenliği, marangozluğu, çiftçiliği öğrenmek için emek ve zaman veriyor isek sevme sanatını da öğrenmemiz, öğretmemiz gerekmektedir.
Böyle olursa hak ettiğimiz barış, kardeşlik ve aydınlık bir dünyada rahat, huzur ve refah içinde yaşayanların çokça bulunduğu bir dünyamız olacaktır.
Burada yeri gelmişken sevgiyle ilgili ufak bir anekdotu paylaşmak istiyorum.
Küçük kız hüzünlü bir yabancıya sevgiyle gülümsedi. Bu gülümseme adamın kendisini daha iyi hissetmesine sebep oldu. Bu hava içinde yakın geçmişte kendisine yardım eden bir dosta teşekkür etmediğini hatırladı. Hemen bir not yazdı, yolladı. Arkadaşı bu teşekkürden o kadar keyiflendi ki her öğlen yemek yediği lokantada garson kıza yüklü bir bahşiş bıraktı. Garson kız ilk defa böyle bir bahşiş alıyordu. Akşam eve giderken kazandığı paranın bir parçasını her zaman köşe başında oturan fakir adamın önüne bıraktı. Adam öyle minnettar oldu ki, iki gündür boğazından aşağı lokma geçmemişti. Karnını iyice doyurduktan sonra bir apartman bodrumundaki tek odasının yolunu tuttu. Öyle neşeliydi ki bir saçak altında titreşen köpek yavrusunu görünce kucağına alıp evine getirdi. Küçük köpek gecenin soğuğundan kurtulduğu için mutluydu. Sıcak odada sabaha kadar koşuşturdu. Gece yarısından sonra apartmanı dumanlar sardı. Bir yangın başlıyordu. Dumanı koklayan köpek öyle bir havlamaya başladı ki önce fakir adam uyandı sonra da bütün apartman halkı ayaklandı. Anneler babalar dumandan boğulmak üzere olan yavrularını kucaklayıp ölümden kurtardılar...
Bütün bunların hepsi beş kuruş bile maliyeti olmayan bir sevgi ve tebessümün sonucuydu. Sevgiyle kalın...
ŞİİR
TÜRKİYE GAZETEMİZ
O bir gazete değil gönüllerin pak sesi
Emri bil maruf için kutsal hizmet aracı
Enver Abi kurdu ve HAK gaye için koştu
Ne mutlu HAK gayede HAK için buluşana
Mektubât’ı RABBANİ'den feyiz aldı nesiller
Koşun müminler koşun durmak büyük felaket
Tevfik Dölek
DUYGU DAMLASI
“Fakirlik ayıp değil, tembellik ayıp... Güvenme varlığa düşersin darlığa... Elbette olur ev yıkanın hanesi viran... Paran çok ise kefil ol, işin yok ise şahit ol... Terbiyesiz insan, ruhsuz cesede benzer... Dost yüzünden, düşman gözünden belli olur... Edepli insan hayırlı misafirdir. Tırnak cefada saç sefada büyür... Eski dost düşman olmaz, yenisinden vefa gelmez... Yuvayı yapan dişi kuştur... Bilginin afatı unutkanlıktır...” [Oktay Artun-İzmir]