Kariyer mi aile mi?

Hani Türk dizilerinin klişe bir sahnesi vardır “evlilik mi kariyer mi” veya “kariyer mi yapalım çocuk mu yapalım?” diye. Günümüz şartlarında hepimizin başına gelebilecek türden bir olguyu anlatacağım.

 

Kısa sürede kariyerinde hatırı sayılır yerlere gelen insanların hemen hemen hepsinin aile içi sıkıntılarla boğuştuğunu fark ettim ve bunun nedenini aramaya çalıştım kendimce.

 

Bizim gibi ülkelerde kısa yoldan şöhret olmak veya siyaset gibi vakıf dernek vb. gibi yerlerde aktif faaliyetlerde bulunarak öne çıkmak ve bunların verdiği imkânlarla çevre edinerek bol para kazanmak hüner sayılıyor.

 

Bu durumdaki kimselerin eviyle ilgisi ister istemez yok denecek seviyede azalıyor. Nice zaman evini otel gibi kullananlar hatta günlerce evine gelemeyenler oluyor. Hele bir de o ailede anne baba ikisi birden çalışmak durumunda kalıyorsa bir zaman sonra çocuklar için arkadaş çevresi anne babanın yerini alıyor. Aslında bütün bu olanlar “insan aceleci varlıktır” sözünün tezahürü. Hâlbuki hiçbir cemiyete tabi olmadan sadece yapması gereken işin en iyisini yaparak da bir yerlere gelmek mümkün. Yalnız burada çabalamak, engelleri ve zorlukları aşmak lazım. Bu zorlukları aşmak bazen yıllarımızı alıp götürüyor. Biz amaca ulaşmada aceleci olduğumuz için on yılda geleceğimiz mertebeye üç yılda geleceğiz diye aileyi, yuvayı ikinci plana itiyoruz. Düşünmüyoruz. Onların kılık kıyafetini, yemesini içmesini hallettiğimizde onlara baktığımızı, onları büyüttüğümüzü düşünüyoruz. Belki de kariyer yapayım derken aileyi kaybediyoruz. Böylelikle anlıyoruz ki tertipli ve düzenli adımlar atarak yapılan kariyer hem aileyi koruyor hem kalıcı oluyor. Aileyi korumanın en önemli unsurlarından biri aile içi eşlerin ve çocukların birbiriyle daha bol vakit geçirebilmesidir. Birbirine daha fazla zaman ayırabilmesidir. Birbirinize zaman ayırabilmeniz dileğiyle...