Kendini Keşfet...
4 Nisan 2022 02:00
Hayatınızın en yoğun olduğu anda hiç durup etrafı gözlemlediniz mi? “İnsanlar ne yapıyor ben ne yapıyorum” diye kendinizi sorguladınız mı?
Kimi insanlar hayatını plan dâhilinde sürdürmeye çalışırken kimileri 'an'ın tadını çıkartmaya yönelmişlerdir. Ama bunlar bile anın tadını plan dâhilinde çıkarmalıdır.
Kişi kendi kendine öz eleştirisi yapabildiği kadar kendini geliştirme şansı yakalar. Kendisiyle yüzleşir. Bu yüzleşme bazen çok zor gelse bile bunu doğru şekilde hayata uygulayabildiğinde mutluluğu yakalama şansı da artar.
Hayatı mutlu olan insan en başta kendine sonra ailesine ve çevresine karşı faydalı olur. İşini severek yapabilmek topluma büyük bir kolaylık sağladığı gibi kişinin kendini geliştirmesini de sağlar. Fakat bunun tam tersine sevmediği işi yapan veya işini sevemeden yapmaya çalışan kimseler bir süre sonra bu stresin altında kalacaklardır. Bu ise zamanla hem kendini hem iş çevresindeki insanları yorar ve yıpratır. O yüzden doğru plan yapmak bunu uygulamaya koymak hayat standartlarımız açısından oldukça mühimdir. Doğru plan yapmak da kişinin kendisini tanıması ne istediğini bilmesi, yeteneklerini keşfetmesi ile mümkündür. Kişinin bu planı yapabilmesi için sağlıklı düşünme ortamına ihtiyacı vardır. Bu sağlıklı düşünme ortamını da bize ilk başta aile sağlamalıdır. Eğer kişi sağlıklı, mantıklı düşünen, konuşup ortak kararlara varabilen bir aileye sahipse bu sözünü ettiğimiz mutlu hayatın planını yapması kolay olacaktır. Bu demek değildir ki sorunlu aile şartlarında yetişen insanlar sağlıklı düşünemez. Aksine tek şart “mutlu aile” değildir bu kimi zaman “iyi bir arkadaş” olur kimi zaman “yol gösterici bir öğretmen.” Bu, tamamen kişinin isteğine bağlıdır. Kişi isterse her engeli aşıp hedefine ulaşabilir. Unutmayın hedefe giden yolda her zaman engeller çıkacaktır. Önemli olan pes etmeden bu engelleri aşıp hedefe ulaşabilmektir.
Hamide Beyza Yılmaz
ŞİİR
Ramazan-ı Şerif
Kalbimiz kararmıştı, aydınlandı seninle,
Kaybolan nice haslet, bak canlandı seninle;
On bir ayın sultanı, ey mübârek ramazan:
Bunalmıştı gönüller, ferahlandı seninle!..
İhtiyâcın ne ise, o kadar sevap kazan,
Aman kardeşim dikkat, elbet kurulur mîzan,
'Daha zaman var' deme! Var mıdır, emin misin?
Sen, ben ve bizler için belki de son ramazan!..
Ramazan yanmak demek, günahların yanıyor,
Bu ayda oruç tutan ruhen aydınlanıyor,
Rabbim buyuruyor ki: “Oruçta hile olmaz”
Tutmayanın işi zor, çok yazık aldanıyor!..
Kalk sahura niyetlen gönlün huzurla dolsun,
Seni aldatmak için tuzak kuran kahrolsun,
Tevbe et, duâlar et, böyle fırsat bulunmaz,
Namazlarını da kıl, kalbin dertten kurtulsun!..
Ramazanda oruç tut insanı arındırır,
Kıymetli bir geceyi içinde barındırır,
Kadir Gecesi’dir o, hayırlıdır bin aydan,
Müminlerin ayı bu, kalbleri nurlandırır!..
Beş vakitte ihlâsla huzurda duransın sen,
Ana cadde yolcusu, ne şanslı insansın sen,
Ramazan bir nimettir, elbet şükrü gerekir;
Duâ et, git secdeye iyi ki de varsın sen!..
Ramazan Çetin
TARİHTEN BİR YAPRAK
DİŞ KİRASI REKORU: Eski ramazan iftarlarının bize mahsus güzel âdetlerinden biri de “diş kirası” âdetidir. Bu âdete göre iftara çağrılan misafirler, hane sahibine veda ederken bir miktar para veya hediye verilerek uğurlanırlar. "Diş kirası" denilen bu hediyenin zarif gerekçesi, ağzınızı iftar sahibinin damak zevkine kiralamış olmanızdır. Tabii işin doğrusu, ramazan ayının cömertlik ve hayır duygularını şahlandırmasıdır.
Sultan Abdülaziz’in sadrazamlarından Yusuf Kamil Paşa, cömertliği ile ünlüydü. 1868 yılı ramazan ayının 8. günüde bugün Edebiyat ve Fen fakültelerinin bulunduğu yerdeki konağında verdiği iftara Sultan Abdülaziz teşrif ettiler. İftar sonrası, diş kirası olarak, altın bir tepsiye tepeleme yığılmış kâğıt tomarları padişaha takdim olundu. Bunlar, Kamil Paşanın sahip olduğu emlakin senet ve tapularıydı. Ancak bu diş kirası tekliften öteye geçmedi. Çünkü Sultan Abdülaziz, “Bunlar makbulüm oldu. Yine size veriyorum. Her hâliniz ve efâl ü akvaliniz mahzuziyetimi mucib olmaktadır” sözleriyle tepsiyi ve içindekileri iade etti.