Safi olmak...

Ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol” demiş Mevlâna hazretleri... İki dirhem bir çekirdek olup birbirine takva satma modası... Geçenlerde bir yere gittim. Üç vakit namazı cemaatle kıldık. Aman Allah’ım ne tadili erkân ne tumaninet anlatamazsınız. Kimi yirmi dakikada ancak iftitah tekbiri alıyor. Kimi rükû ve secdeden kalkmak bilmiyor. Ben dört rekât sünnet namazını bitirdim bazıları ancak tekbir getirebildi. Kendimde şüphe etmeye başladım acaba ben çok hızlı mı namazı kılıyorum diye.

 

Vakti zamanında bir dervişi iftara davet ederler. Derviş orada akşamı da kılar evine döner. Hanımına seslenir: “Hele sofrayı koy da karnımı doyurayım...”

 

Hanımı “Sen iftara gitmiştin yoksa yemek yetmedi mi?” der. Derviş “Yemek o kadar çeşitli ve boldu ki anlatamam." Hanımı: “O zaman neden karnını doyurmadın?” Derviş: “Yahu oradakiler 'bu derviş ne kadar obur' demesinler diye çok az yedim." Hanımı: “Sen kalk akşam namazını kıl o zamana kadar sofrayı hazırlarım...”

 

Derviş, “Hanım ben akşam namazını davetli olduğum yerde kıldım” der. Hanımı: “Hayır namazın olmamış kalk tekrar kıl, sen orada az yemek yedin millet ‘bu derviş ne kadar takva sahibi desinler ne kadar güzel namaz kılıyor' desinler diye namazını uzun uzun kıldın. Yani Allah için değil oradaki zevat senin takvanı görmesi için. Hele sen kalk akşam namazını tekrar kıl. Ben sana öyle yemek vereyim” der...

 

Telefonlarımıza gelen mesajların yüzde doksanı dinî içerikli, ama ortada dinin emir yasakları uygulayan nerede? Camiler boş, sokaklar cümbür cemaat… İnsanlar "el âlem beni nasıl görür nasıl takdir eder" diye düşünüyor... Kendisi eziyet çekse bile onlara hoş görünmek için hayatını idame ettiriyor. Oysa insanın dünyaya gelme amaç ve gayesi Allah’a kulluk etmek ki bu kullukta vahdaniyet şarttır. Ne buyuruluyor: "Cenab-ı Allah o gün sizin malınıza evlat ve itibarınıza bakmaz selim kalbinize bakar, yani riyasız kulluğunuza bakar...”

 

     Orhan Yavuz Ejder/Akhisar-Manisa

 

 

 

 

 

 

 

ŞİİR

 

 

 

     Son umut

 

 

 

Bir umut doğar doğudan,

 

Toprağı bereket, göğü hilal,

 

Mazlumun sığınağı, adaletin son kalesi,

 

Gözler yine sende, ey kutlu vatan Türkiye.

 

 

 

Güçlü fırtınalar içinde sağlam bir ağaç,

 

Köklerin tarihin en derinliklerinde,

 

Sana bakar ümmet, el açar dualarla,

 

Mazlumlar gözyaşında umut arar sende.

 

 

 

Yaralı gönüllere merhem olur sesin,

 

İlk ezandan yankılanır adaletin nefesi.

 

Bir sancak dalgalanır, rüzgârıyla özgürlük,

 

Müslümanların son umudu Türkiye.

 

 

 

Ne savaşlar ne zorluklar yıldıramaz seni,

 

Direnişin hikâyesi her adımda saklı,

 

Yiğitlerin göğsünde imanla yürür,

 

Zulmü boğar, adaleti haykırır sesin.

 

 

 

Ey Türkiye, ümmetin gönlünde bayrak,

 

Her damla kanında iman, her adımda vakar.

 

Müslümanların son umudu, seninle dirilir,

 

Küçük bir ateşle alevlenen büyük bir ülkü.

 

 

 

Seninle doğar yeni bir güneş,

 

Hakkın sesidir yankılanan semalarda,

 

Mazlumların sığınağı, zalimlerin korkusu,

 

Müslümanların son umudu, sensin Türkiye’m.

 

 

 

     Mustafa Terzi

 

 

 

 

 

 

 

 

Din büyüklerimiz buyurdular ki: "Cenab-ı Peygamber (aleyhissalatü vesselam) buyuruyor ki: (Kün fid-dünya keenneke garîbün ev âbiru sebil ve udde nefseke min eshâbil kubûr.) Bu dünyada garip gibi yaşa, yolcu gibi ol ve kendini ölmüş kabul et! Neden? Bir gün mutlaka öleceksin. Öldükten sonra pişmanlık fayda vermeyecek, ah demek, yandım demek fayda vermeyecek. Şimdiden ona hazırlanmakta fayda var. Allahü teâlâ hepimize din ve dünya selameti versin. Allahü teâlâ imandan, Kur’ân’dan ayırmasın. Allahü teâlâ bu kardeşler arasındaki birlik ve beraberliği kıyamete kadar devam ettirsin. Âmin... Kardeşiz, arkadaş değil kardeş...”